Ordynacja wyborcza - Ordynacja większościowa - definicja, opis, przykłady. Wady i zalety ordynacji większościowej
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Mianem ordynacji określa się sposób ustalania wyników wyborów, to znaczy – przeliczania głosów wyborców.
W systemie większościowym mandaty przyznawane są temu komitetowi wyborczemu, który w danym okręgu wyborczym uzyskał większość ważnych głosów wyborców.
System większościowy dzieli się na dwa rodzaje. W pierwszym, zwanym systemem bezwzględnej większości, o wygranej danego komitetu wyborczego decyduje oddanie na niego większości wszystkich ważnych głosów w danym okręgu. System taki obowiązuje w wyborach prezydenckich w Rzeczypospolitej Polskiej.
Drugi rodzaj to system większości względnej, w którym mandaty przyznawane są komitetowi, który uzyskał zwykłą większość głosów, to znaczy – przeważających nad głosami oddanymi na partie czy kandydatów.
Inaczej ordynacje wyborczą ze względu na przydzielanie mandatu dzieli się na wybory jednoturowe oraz dwuturowej i więcej.
Zazwyczaj przy ordynacji większościowej działają okręgi wyborcze jednomandatowe.
Ordynacja większościowa prowadzi do wykluczenia bądź znacznego ograniczenia roli małych partii.
Aktualnie system większościowy funkcjonuje w Stanach Zjednoczonych oraz w Wielkiej Brytanii. W Polsce, jak już wcześniej wspomniano, ordynacja większościowa stosowana jest podczas wyborów prezydenckich, a także w wyborach do senatu.
Ordynacja większościowa pozwala trafnie wskazać, który komitet wyborczy jest reprezentantem danego okręgu. Zwiększa także autonomię kandydatów tej samej partii, równocześnie dając szansę na wygranie wyborów kandydatom niezależnym. Zauważa się jednak zjawisko oddawania tak zwanych „głosów straconych”. Odnosi się to do sytuacji, gdy głosowanie na mniej popularne komitety jest właściwie „stracone”, gdyż i tak zwycięzca, czyli kandydat najsilniejszy, „bierze wszystko”.
W odniesieniu do ordynacji większościowej politolodzy zauważają sytuację, w której partie zrzeszają się przed wyborami, co z kolei prowadzi do powstania dwubiegunowej sceny politycznej.
Podobne wypracowania do Ordynacja wyborcza - Ordynacja większościowa - definicja, opis, przykłady. Wady i zalety ordynacji większościowej
- Homo sovieticus - definicja, cechy
- Rządy „grubej kreski” - Tadeusz Mazowiecki - definicja, interpretacja
- Gospodarka centralnie planowana - definicja, przykłady
- Gabinet - rządy - definicja, charakterystyka, przykłady
- Parlament - funkcje parlamentu - charakterystyka
- Państwo - geneza państwa - charakterystyka
- Absolutorium - definicja, charakterystyka. Absolutorium budżetowe
- Administracja niezespolona - definicja i charakterystyka administracji niezespolonej w Polsce
- Administracja zespolona i niezespolona - różnice. Charakterystyka i przykłady
- Adwokat - kim jest adwokat? Definicja, opis. Adwokat - zawód zaufania publicznego
- Ordynacja wyborcza - Ordynacja proporcjonalna - definicja, metody, przykłady
- Prawo - Świadek - definicja, obowiązki, przykłady. Świadek sądowy
- Prawo - Świadek incognito - definicja, opis, przywileje. Świadek incognito w procesie karnym
- Prawo - Świadek koronny - definicja, ustawa, opis
- Większość bezwzględna - definicja, opis, przykłady
- Większość kwalifikowana - definicja, opis, przykłady
- Większość zwykła - definicja, opis, przykłady
- Apatryda - definicja, opis, przykłady
- Bałkanizacja - co to jest bałkanizacja? Definicja, opis, przykłady. Podział terytorialny państwa
- Bank Światowy - co to jest Bank Światowy? Definicja, cele, charakterystyka działań