Konwencje - Konwencja berneńska (1886, Akt paryski i in.) - cel, treść, skutki

Konwencja berneńska o ochronie dzieł literackich i artystycznych została zawarta w Bernie, 9 września 1886 roku. W Paryżu 24 lipca 1971 został sporządzony Akt paryski konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych. Konwencja została uzupełniona ponownie w Paryżu w dniu 4 maja 1896 roku, następnie zrewidowana w Berlinie w dniu 13 listopada 1908 roku, uzupełniona w Bernie w dniu 20 marca 1914 roku, następnie zrewidowana w Rzymie, w Brukseli i Sztokholmie w dniach: 2 czerwca 1928 roku, 26 czerwca 1948 roku, 14 lipca 1967 roku.

Ostatni raz została poprawiona 2 października 1979 roku. Jak widać, tekst konwencji berneńskiej musiał być wielokrotnie zmieniany i uzupełniany. Przez Polskę umowa ta została ratyfikowana jeszcze przez II wojną światową, a dokładnie – w 1935 roku.

Akt paryski konwencji berneńskiej liczy 38 artykułów. Jego inicjatorem był Wiktor Hugo. Powstał, aby skutecznie chronić prawo autorów do ich dzieł literackich i artystycznych rozumianych jako: „dzieła literackie, naukowe i artystyczne, bez względu na sposób lub formę ich wyrażenia, takie jak książki, broszury i inne pisma; odczyty, przemówienia, kazania i inne dzieła tego rodzaju; dzieła dramatyczne lub dramatyczno-muzyczne; dzieła choreograficzne i pantomimy; dzieła muzyczne ze słowami lub bez słów; dzieła filmowe oraz zrównane z nimi dzieła wyrażane w podobny sposób jak film; dzieła rysunkowe, malarstwo, dzieła architektoniczne, rzeźby, dzieła rytownicze i litograficzne; dzieła fotograficzne oraz zrównane z nimi dzieła wyrażane w podobny sposób jak fotografia; dzieła sztuki użytkowej, ilustracje, mapy geograficzne, plany, szkice i dzieła plastyczne dotyczące geografii, topografii, architektury lub innych nauk”.

Obecnie 163 państwa ratyfikowały tę umowę. Ma ona ogromne znacznie, gdyż właśnie dzięki niej działalność artystyczna została objęta szczególnym nadzorem. Przed jej wprowadzeniem prawa autorskie obowiązywały tylko w danych krajach, a w pozostałych nie były już respektowane. Zgodnie z tą konwencją ochrona praw autorskich stała się automatyczna i nie wymaga dodatkowych postanowień w innych krajach-sygnatariuszach.