Stanisław Ostrowski - biografia, życiorys

Stanisław Ostrowski był polskim lekarzem, politykiem emigracyjnym, działaczem społecznym, pełnił także honorową funkcję Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie.

Stanisław Ostrowski urodził się w 1892 r. we Lwowie. Przed wybuchem pierwszej wojny światowej podjął studia medyczne na Uniwersytecie Lwowskim i Wiedeńskim, które przyniosły mu dyplom lekarski w 1919 r. W czasie działań wojennych służył w I Brygadzie Legionów, był także członkiem tajnych organizacji wojskowych, mających w przyszłości tworzyć podwaliny dla wojska polskiego – m.in. Związku Walki Czynnej. Zasłużony także podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 r., został odznaczony orderem Virtuti Militari V klasy oraz orderem Krzyż Walecznych.

W dwudziestoleciu międzywojennym Stanisław Ostrowski początkowo rozwijał swoje zainteresowania naukowe – był docentem na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 30. angażował się także politycznie – był trzykrotnie wybierany do sejmu z ramienia Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem, był także wiceprezydentem i ostatnim polskim prezydentem Lwowa.

Po wybuchu II wojny światowej, agresji radzieckiej na Polskę 17 września 1939 r. i zajęciu Lwowa został aresztowany przez Sowietów i więziony – skazano go na 8 lat łagrów. Po ponad dwóch latach, w związku z paktem Sikorski-Majski, objęła go amnestia i Stanisław Ostrowski mógł się ewakuować do Włoch wraz z tworzoną wówczas armią generała Andersa, gdzie pracował w szpitalach wojskowych.

Po zakończeniu II wojny światowej Stanisław Ostrowski przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie do swojej emerytury w 1962 r. pracował jako lekarz. Dziesięć lat później – w 1972 r. – Stanisław Ostrowski został mianowany Prezydentem RP na Uchodźstwie, jako następca Augusta Zaleskiego. Sprawował tę funkcję przez jedną kadencję, do 1979 r.

Warto dodać, że zanim S. Ostrowski został mianowany prezydentem, współpracował on z tzw. Radą Trzech, czyli organem emigracyjnej władzy wykonawczej, powołanym w ramach opozycji wobec Augusta Zaleskiego, który nie chciał zrezygnować z funkcji emigracyjnego prezydenta po upływie swojej kadencji i piastował ten urząd aż do swojej śmierci w 1972 r.

Stanisław Ostrowski zmarł w 1982 r. w Londynie.