Prezydent Grant - charakterystyka prezydentury Ulyssesa Granta. Opracowanie

Generał Ulysses Simpson Grant był 18 prezydentem Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej z ramienia Partii Republikańskiej. Urodził się on w 1822 r. w Ohio i dość wcześnie rozpoczął służbę wojskową – walczył zarówno w wojnie amerykańsko-meksykańskiej, jak i w wojnie secesyjnej. Zdobyta w niej sława umożliwiła mu otrzymanie fotela prezydenckiego (m.in. bitwa pod Chattanoogą, zdobycie Vicksburga czy zmuszenie do złożenia broni generała Lee w Appomatox).

W 1868 r. Ulyssesa Granta wybrano na pierwszą kadencję większością 72,8% głosów elektorskich. Zaprzysiężenie odbyło się 4 marca tego samego roku. Mimo wielkiej sławy, jaką generał zdobył w czasie wojny dzięki wielu błyskotliwym przedsięwzięciom, wiele osób krytykowało jego prezydenturę twierdząc, że jest znacznie lepszym wojskowym niż politykiem. Mimo licznych słów krytyki, także w czasie drugiej kampanii prezydenckiej (zarzucano mu m.in. niesprawność intelektualną i niewłaściwy wygląd), Grant został ponownie wybrany prezydentem, tym razem większością 81,2% głosów elektorskich. Pozostawał prezydentem do 1877 r.

W czasie swojej prezydentury Grant za pomocą wojska ścigał na południu kraju byłych konfederatów, a jego rządy można porównać do rządów w armii – Grant sprowadził do Białego Domu wielu współpracowników z czasów wojskowych.

Interesującym aspektem osobowości Granta jako prezydenta jest to, iż był on niewątpliwie człowiekiem bardzo uczciwym, aczkolwiek nie wzbraniał się od przyjmowania prezentów z rąk np. bogatych przemysłowców. Co więcej, jego dość bliscy znajomi okazali się znanymi spekulantami finansowymi – gdy Grant się o tym dowiedział, próbował ukarać ich poprzez sprzedaż dużej ilości złota (by stracili na jego kursie).

Warto dodać, że po zakończeniu kadencji Grant zainwestował w przedsiębiorstwo, które przyniosło mu duże straty. Nie chcąc narażać rodziny na konieczność spłaty długów (wykryto bowiem u niego raka krtani), zdecydował się na napisanie i opublikowanie pamiętników, które przyniosły mu ogromne zyski. Prezydent zmarł 23 lipca 1885 r.