Rosja - Absolutyzm w Rosji w XIX i XX w. - przemiany, rewolucja, upadek

Początek powolnego upadku monarchii absolutnej w Rosji można było dostrzec już w wojnie krymskiej, która miała miejsce w latach 1853-1856. Wówczas to wojska cara walczyły z armią turecką o dominację na Bałkanach i w tureckich cieśninach. Wspierana przez Wielką Brytanię, Francję i Sardynię, ale i ze względu na niewybaczalne błędy nieudolnej generalicji rosyjskiej, Turcja zwyciężyła wojnę, kończąc ją traktatem pokojowym podpisanym w 1856 roku w Paryżu. Porażka zmusiła cara do zniesienia poddaństwa na terenie całego imperium i  uwłaszczenia chłopów w 1861 roku. W wyniku tej tzw. wiosny posewastopolskiej z syberyjskiej zsyłki wracali również Polacy.

Kolejnym etapem w przemianach monarchii absolutnej w Rosji były wydarzenia z roku 1905, trwającymi aż do roku 1907. Pod wpływem klęsk na froncie w walce z Japonią oraz ze względu na kryzys ekonomiczny, imperium stało się areną wybuchu kolejnych rewolucyjnych zamieszek, które zapoczątkowała tzw. krwawa niedziela z 22 stycznia 1905 roku. Liczne wystąpienia chłopskie, ale i żołnierskie, a także akty brutalnego terroru wymierzone wobec funkcjonariuszy państwowych zmusiły władzę do pewnych ustępstw. 30 października 1905 roku car Mikołaj II ogłosił manifest październikowy, zgodnie z którym...