Bitwa pod Waterloo

Bitwa pod Waterloo rozegrała się 18 czerwca 1815 roku i była symbolicznym zakończeniem kariery Napoleona. Symbolicznym, bowiem to przegrana pod Lipskiem zadecydowała w praktyce o upadku cesarza Francuzów.

Napoleonowi, po ucieczce z Elby, podczas sławnych stu dni, udało się szybko zebrać armię. Dołączali do niego jego dawni dowódcy. Ostatecznie pod Waterloo armia francuska liczyła 73 tysiące żołnierzy. Musiała zmierzyć się z dowódcami koalicji: Arthurem Wellesleyem, księciem Wellington oraz Gebhardem von Blücherem. Armia przeciwnika liczyła 67 tysięcy, ale dane te nie obejmują Prusaków, których było również ok. 60 tysięcy. Kolejny raz przewaga liczebna była znaczna. I tym razem to przewaga faktycznie zadecydowała o losach bitwy.

Po stoczeniu krwawych, zaciętych walk, Francuzi widząc liczebność nieprzyjaciela rzucili się do ucieczki. To juz nie było wycofywanie się, jak miało to miejsce pod Lipskiem, a istny chaos. W sposób symboliczny stanowił on podumowanie stu dni Napoleona. Wszystkie próby stawienia chociażby najmniejszego oporu kończyły się klęską. Bitwa była zakończona. Wraz z nią kończyła sie także ostatecznie napoleońska epoka.