Sobór Watykański i encykliki papieskie - zmiany i postanowienia

Ostatni sobór jaki miał dotychczas miejsce w Kościele katolickim miał miejsce w okresie od 11 października 1962 roku do 8 grudnia 1965 roku. Był to tzw. Sobór Watykański II. Powołano go w celu ustalenia i przeprowadzeniu reform wewnątrz Kościoła katolickiego. To właśnie dzięki temu soborowi Kościół otworzył się na inne religie, rozpoczął z nimi dialog, tzw. dialog ekumeniczny, przy czym istotnym krokiem było m.in. nawiązanie bliskich stosunków z patriarchą Konstantynopola, niejakim Atenagorasem. Odwołano wzajemne ekskomuniki, którymi dostojnicy Kościoła rzymskokatolickiego i Kościoła konstantynopolitańskiego obłożyli się w roku 1054.

Po wiekach podziału chrześcijaństwa był to bardzo istotny krok ku jego ponownemu zjednoczeniu. Ponadto postanowiono również zreformować ogólny zarys liturgii.

Ciekawostką jest to, że dokumenty Soboru Watykańskiego II, jako pierwsze w dziejach Kościoła katolickiego, nie są otwierane formułą anathemy sit, tj. słowami „niech będzie wyklęty”. Miało to podkreślić otwarcie się Kościoła na świat i chęć rozpoczęcia z nim dialogu.

Inną ciekawostką pozostaje fakt, iż w trakcie Soboru Watykańskiego II, uczestniczący w nim Polscy biskupi wystosowali do biskupów niemieckich słynne orędzie. Słowa: „udzielamy wybaczenia i prosimy o nie” stały się dziś ikoną tamtych czasów, choć znane są bardziej w formie: „przebaczamy i prosimy o wybaczenie”. To pokazywało, że świat chrześcijański chce się jednoczyć wbrew zmiennym losom historii, która rzucała przeciw sobie takie narodowości jak Polacy i Niemcy. Jednakże słowa te zostały ostro skrytykowane przez PZPR - partię komunistyczną, która kierowała PRL-em.