Jugosławia - antagonizmy narodowe

Jugosławia była krajem bardzo zróżnicowanym pod względem etnicznym i narodowościowym. Utworzenie państwa wiązało się początkowo z etnicznym pokrewieństwem zamieszkujących je grup narodowościowych a także obawiano się zagrożenia ze strony Austrii, Włochów i Węgier. Jugosławia składała się z Chorwatów, Serbów, Słoweńców, Albańczyków, Bośniaków, Turków i Kosowian.

Wszystkie nacje stopniowo zaczęły uwydatniać swoje nacjonalistyczne i narodowowyzwoleńcze poglądy. Dodatkowym problemem były konflikty religijne zwłaszcza pomiędzy chrześcijaństwem a islamem. Ścieranie się dwóch kultury na jednym terytorium nie było łatwe. Zaczęła rosnąć wzajemna niechęć i szowinizm. Szczególną okrutnością wykazywali się Serbowie, którzy bardzo mocno atakowali Chorwatów i Albańczyków. Różnorodność tych nacji doprowadziła do wybuchu wojny domowej. Zaczęły pojawiać się organizacje nacjonalistyczne np. serbska „czarna Ręka”, wszystkie narodowości zaczęły się wzajemnie zwalczać i deklarować niepodległość. Jugosławia była tworem chwilowym co dziś historycy doskonale zauważają.

W Zagrzebiu pojawiła się Rada Narodowa Słoweńców, Chorwatów i Serbów. Zbyt podzielona narodowościowo i etnicznie Jugosławia nie była w stanie utrzymać swojej pozycji w jednym kawałku. O ile rządy komunistów zmuszały pewne kwestie do przemilczenia o tyle śmierć marszałka Tity okazała się zapłonem do rozpadu Jugosławii, która już od dłuższego czasu borykała się z problemami narodowymi. Antagonizmy narodowe były już wcześniej aczkolwiek ich siła nabrzmiała dopiero po śmierci Tity. Tito sprawował władzę solidną i mocną, stad też napięcia narodowe były pacyfikowane i tłumione. Wraz ze śmiercią Tity otworzyła się nowa era Jugosławii, uwypukliły się problemy Jugosławii na tle narodowościowym.