Historia życia Mahometa - narodziny islamu, posłannictwo oraz nauki proroka

Państwo arabskie, oparte na systemie plemiennym, przeżywało kryzys, który sprzyjał pojawianiu się nowych ideologii, religii i doktryn. W 570 r. w Mekce urodził się Mahomet. W 595 r. Mahomet zaangażował się w przewodnictwo karawan kupieckich, które handlowały z Syrią. Dzięki temu Mahomet poznał swoją przyszłą żonę - Chadidżę, którą poślubił. Mimo różnicy wieku, małżeństwo było udane. Chadidża wspierała męża w trudnych chwilach i pomogła mu w szerzeniu nowej koncepcji religijnej.

Podstawą nowej nauki, którą zaczął głosić Mahomet, była wiara w jednego, wszechpotężnego Boga - Allaha (w języku arabskim znaczy to po prostu Bóg). Nauki Mahometa mówiły, że losu nie można uniknąć, należy służyć Bogu i poddać się jego woli. Stąd nazwa „islam”, a wierni nazwani zostali „muslimin” czyli poddani wobec Allaha. Allah był bogiem surowym i wymagającym bezwzględnego posłuszeństwa. Doktryna islamu zakładała, że wszyscy po śmierci staną przed sądem ostatecznym, przed obliczem Allaha, który osądzi: na złoczyńców czekać miało piekło, a na dobrych raj. Doktryna Mahometa szybko zyskała sobie zwolenników jak i przeciwników. Przeciwnicy widzieli w tej religii atak na stary porządek społeczny, któremu hołdowali przecież tyle lat. Z kolei zwolennicy islamu uważali, że za pomocą doktryny Mahometa uda się zjednoczyć wszystkie plemiona wokół jednej religii. W wyniku wojen, pomiędzy zwolennikami jak i przeciwnikami, Mahomet zmuszony został do ucieczki. Porzucił Mekkę i udał się do Jatrebu. Ucieczka Mahometa została uznana za początek nowej ery w dziejach islamu tzw. „hidżra”.

W Jatrebie Mahomet zyskał większą ilość zwolenników i stworzył pierwszą grupę wyznawców. Prorok rósł w siłę i w 630 r. wrócił do Mekki, którą zdobył zbrojnie. Główną księga islamu stał się Koran, czyli słowo Allaha przekazane prorokowi Mahometowi. Koran został objawiony przez Boga za pośrednictwem Mahometa. W Koranie zawarte są główne zasady islamu - jeden Bóg, który rozkazuje i nadaje prawa. Mahomet jest jego prorokiem, którego zdaniem na ziemi było głosić słowo boże. Koran opisuje również życie po śmierci w wieczności. Ustalone są też zasady postępowania religijnego każdego muzułmanina. Podstawowym wyznaniem wiary jest „nie ma boga poza Allahem a Mahomet jest jego prorokiem”. Do najważniejszych obowiązków religijnych należy ramadan, czyli powstrzymanie się od picia i jedzenie od wschodu do zachodu słońca. Przynajmniej raz w roku należy odbyć pielgrzymkę do Mekki. Ostatnią nauką islamu jest idea świętej wojny tzw. „dżihadu”. Walka dla Boga, która oznacza walkę z własną słabością oraz z niewiernymi, którzy chcąc wystąpić przeciwko islamowi. Podobnie jak Stary Testament, Koran posiada wiele zagadnień w kwestiach etycznych i zwyczajowych. Islam zaakceptował poligamię, niewolnictwo i inne dane zwyczaje. Koran zakazuje odprawiania modłów po spozyciu alkoholu, jest to jeden z najcięższych grzechów, nakazuje szacunek wobec rodziców i obowiązek opieki nad słabszymi. Muzułmanie sądzą, że Allah jest wszechmocny, że potrafi zrobić wszystko. Stąd też wielu wyznawców islamu bardzo często uzywa określenia „Inch Allah” - co oznacza „jeśli Allah pozwoli, jeśli Allah da”.