Marco Polo - biografia, życiorys

Marco Polo urodził się 15 września 1254 roku w Wenecji albo w Curzoli (wyspa w południowej Dalmacji). Zmarł w Wenecji 8 stycznia 1324 roku. Z ojcem podróżnik utrzymywał bardzo dobre kontakty. Niccolo często wyjeżdżał na ekspedycje  handlowe – szczególnie zaś do krajów na Wschodzie. Kiedy Marco Polo urodził się, jego ojciec wraz z Maffeo Polo – jego stryjem znajdowali się w Konstantynopolu, gdzie prowadzili interesy.

Marco Polo długo nie mógł poznać swojego ojca, ponieważ podróż braci trwała aż 17 lat. Z Konstantynoplu popłynęli do Sudanu, następnie Bucharu, gdzie z powodu walk musieli pozostać trzy lata. Podróżowali Jedwabnym Szlakiem. W Chinach otrzymali żelazny list, dzięki któremu bezpiecznie powrócić po wielu latach tułaczki do Wenecji.

Kolejna podróż – z udziałem Marco rozpoczęła się w roku 1271 i nieomal zakończyła w porcie Lajas z powodu miejscowych walk. W tym czasie po kilkudziesięciu miesiącach na konklawe kardynałowie wybrali nowego papieża – Grzegorza X. Ten zawrócił podróżników chcąc, aby ci zabrali ze sobą zakonników misjonarzy, którzy propagowaliby chrześcijaństwo w Chinach. Podróżnicy kontynuowali wyprawę przez Omuz, Armenię, Mosul, Tebryz, Kerman. Dalszą trasę musieli przebyć lądem. Byli w Afganistanie (Balch), Baktrii i znowu w Chinach. W roku 1272 przebywali w Badakszanie, gdzie musieli zatrzymać się z powodu choroby Marco Polo. Potem przebyli między innymi: Wachan, góry Pamir, Hotan, pustynię Takla Makan, Tangut, Zhangye, po czym udali się na dwór wielkiego chana.

Na dworze Kubilaj-chana Marco Polo przebywał ponad siedemnaście lat. W tym czasie poznał wiele krajów Azji, miał szansę zapoznania się z kulturą, sztuką i historią miejsc, do których był przez chana wysyłany. Był między innymi w Pekinie, ściągał podatki i opisywał chanowi miejsca, które zwiedzał: Birmę, Jemen, Kataj, Wietnam i Kinsaj, którym zachwycił się szczególnie. Uznał je za najpiękniejsze miasto na całym świecie. W swoim dzienniku podróżnika to temu miastu poświęcił najwięcej uwagi. Był także w Indiach, gdzie miał po raz kolejny styczność z buddyzmem, a samego Buddę uważał za dobrego, ciepłego człowieka i świętego.  
 
Opisywał także wydarzenia historyczne, jakie miały miejsce na Jawie i w Japonii. Po raz kolejny wybrał się także do Indii: Maabar, Madras. Poznał tam różne dziwne zwyczaje miejscowej ludności, zachwycił się piękną architekturą miast. Był na Wybrzeżu Malabarskim, Sokotrze, Zanzibarze.

Sytuacja na dworze chana stawała się coraz bardziej napięta, gdyż stojąc po jego stronie mogli zginąć, gdyby ten umarł z powodu podeszłego wieku. Podróżnicy chcieli powrócić do domu – po wielu dramatycznych przeżyciach wreszcie im się to udało. Krótko po ich powrocie w Wenecji doszło do walk z Genuą i Marco Polo został uwięziony. Tam też jego przyjaciel Rustichell z Pizy spisał wspomnienia Marco Polo, nieco je ubarwiając.

W roku 1300 Marco Polo ożenił się z Donatą Badoer, miał z nią trzy córki. Zmarł 8 lub 9 stycznia 1324 roku, pozostawiając po sobie różnego rodzaju pamiątki, kosztowności, dzienniki i wspomnienia. Nie dowierzano w jego opowieści o podróżach po Chinach i Japonii. Również i później poddawano w wątpliwość autentyczność wyznań największego podróżnika wszech czasów. Badania historyków oraz literatów udowodniły jednak, że Marco Polo nie kłamał.