Powstanie Tarasa Fedorowicza

Antypolskie powstanie Tarasa Fedorowicza to bunt kozacki, na czele którego stanął hetman Fedorowicz. Powstanie wybuchło na terenach ruskich, które podlegały pod I Rzeczypospolitą.

Między Ukrainą a Rzeczypospolitą narastał konflikt już nie tylko natury narodowej czy terytorialnej, ale również religijnej. Napięcia pojawiły się w momencie rejestracji kozackiej, podczas której status prawny nie został do końca określony. Problemem i czynnikiem destabilizującym był również konflikt religijny między prawosławiem a katolicyzmem. Dodatkowo, Kozacy zaogniali problem z Turcja, gdyż podejmowali swawolne wyprawy łupieżcze na tereny tureckie, narażając przy tym politykę Rzeczypospolitej. Oprócz tego ludność ukraińska cierpiała z powodu wyzysku polskiej szlachty, co miało wpływ na nastroje kozackie.

W 1630 r. z Zaporoża wyruszyło około 700 kozaków pod przywództwem Fedorowicza. Zamordowali dowódcę prowadzącego rejestrację kozacką, po czym zaatakowali Korsu, bijąc się z polskimi oddziałami. Polacy wycofali się z miasta, a Korsu został zdobyty.  W 1630 r. armia polska w Kijowie zaatakowała Kozaków. Hetman Koniecpolski rozpoczął oblężenie Perejasławia. Kozacy osiągali małe, ale znaczace zwycięstwa, a w momencie braku rozwiązania konfliktu, rozpoczęto rozmowy pokojowe 8 czerwca 1630 r. W końcu czerwca podpisano porozumienie.