Powstanie Chińskiej Republiki Ludowej

Chińska Republika Ludowa została proklamowana 1. października 1949 roku przez Mao Tse-tunga. Miejscem proklamacji był plac w Pekinie, a bezpośrednim efektem to, co Stany Zjednoczone nazwały „Utratą Chin”, czyli – upadek Czang Kaj-Szeka (przegrał wojnę domową, po czym wyjechał na Tajwan) i dostanie się Chin pod przewodnictwo Mao, co doprowadziło do ustanowienia ustroju komunistycznego. W roku 1949 świat był już podzielony na dwa bloki, a proklamowanie CHRL dawało blokowi komunistycznemu sojusznika, a Zachodowi – ogromne państwo w Azji, które może być realnym zagrożeniem.

Ogłoszenie powstania ChRL miało wspaniałą inscenizację. Mao Zedong przemawiał ze szczytu Bramy Niebiańskiego Pokoju (brama w Pekinie), za swoimi plecami miał własny portret, a przed sobą ogromne masy ludzkie. Masy ludzkie zgromadzone na placu owacyjnie krzyczały, biły brawo i wymachiwały flagami. Wszędzie dało się słyszeć okrzyki na cześć Chińskiej Republiki Ludowej oraz komunistycznej partii.

Mao w przemówieniu stwierdził, że jedyną władzą staje się Centralny Rząd Ludowy. Tylko on ma prawo reprezentować chiński naród. Wystosował też ostrzeżenie wobec tych wszystkich narodów, które chciałyby znieważać powstałe państwo. Po przemówieniu miała miejsce wspaniała defilada na placu, połączona z okrzykami na cześć Mao.