Geografia historyczna - krainy historyczne

Geografia historyczna jest bardzo ważnym elementem historii, pozwalającym na zrozumienie przeszłości i tego, jak ona wpłynęła czy tez wpływa na teraźniejszość. Geografia historyczna bada zależności człowieka od środowiska naturalnego i to, w jaki sposób człowiek to środowisko dostosowywał do swoich potrzeb. Wymienia się trzy warstwy, którymi zajmuje się historyk, badając krajobraz geograficzno-historyczny. Są to jednocześnie warstwy, które składają się na przedmiot badań geografii historycznej:

1. krajobraz naturalny – jest to krajobraz nieprzeobrażony przez człowieka, miejsce do którego człowiek przybywa i musi się do panującego w nim środowiska dostosować i dopiero rozpocząć przystosowanie go do swoich potrzeb,

2. krajobraz kulturalny – to już ten krajobraz, który uległ wspomnianemu przeobrażeniu. Powstaje po ingerencji człowieka, której ten dokonuje w obrębie krajobrazu naturalnego,

3. krajobraz historyczno-polityczny – wszelkiego rodzaju granice (np. polityczne, ale także wyznaniowe), które zostają ustanowione przez grupę ludzi, których łączy wspólny interes, wspólny język czy wspólna religia.

Historyk powyższe elementy stara się ująć w mapę – zapisać je w sposób kartograficzny. Jednocześnie jednak bazuje na mapach, które zostały stworzone w przeszłości i z nich czerpie informacje. Głównym celem geografii historycznej jest bowiem właśnie dostarczanie informacji.

Dzięki geografii historycznej w sposób bardzo wyraźny można ujrzeć, jak zmieniał się dany obszar, jak zmieniały jego granice, a także jak wpływało to na ludzi i ich grupy.