Nowożytna Europa - Rynek i kapitał w nowożytnej Europie - opracowanie

Ekspedycje zamorskie Portugalczyków i Hiszpanów wymagały budowy nowych flotylli statków. Rozwój okrętownictwa stwarzał zapotrzebowanie na ogromne ilości drewna, smoły do uszczelniania kadłubów itd. Sprowadzano te produkty z Polski i Litwy. Rosnąca liczba ludności w ośrodkach portowo-handlowych, takich jak Lizbona czy Sewilla wymagała stałego dowozu dużych ilości surowców i żywności.

Nie wystarczała produkcja lokalna. Surowce dla rzemiosła i zywność zaczęto sprowadzać więc z odległych regionów. W ten sposób zaczęła się kształcić idea rynku, gospodarka o charakterze globalnym.

Rozwijał się również rynek kapitałowy dzięki rynkowi pieniężnemu, na którym ciągle brakowało pieniądza kruszcowego ze złota i srebra. Wymuszało to specjalizację banków, które odchodziły od działalności kupieckiej do kredytowania inwestycji. Istotny postep dokonał się w Anglii, gdzie rząd powołał w 1694 r. pierwszy w Europie bank emisyjny.

Do funkcji depozytowych i przelewowych dołączył on emitowanie banknotów, zwanych również biletami bankowymi. Dzięki gwarancjom państwowym bank emisyjny oferował rynkowi kredyt i kapitał na realizacje celów, a system kapitałowy banku umożliwił inwestycje związane z rewolucją przemysłową.