Wojna domowa w Hiszpanii (1936) - przyczyny, przebieg, skutki

Po obaleniu monarchii hiszpańskiej w roku 1931 społeczeństwo tego kraju podzieliło się na dwa mocno skonfliktowane obozy. Pierwszy z nich opowiadał się za republikańską wizją państwa przedstawianą przez socjalistów. Opcja ta po przejęciu władzy dążyła do wprowadzenia głębokich reform gospodarczych, społecznych i politycznych. Działania te spowodowały konsolidacje ugrupowań konserwatywnych, którym bliskie były idee utrzymania starego porządku oraz klas posiadających. Do roku 1936 sytuacja była patowa i żadna ze stron nie mogła liczyć na spokojne rządy.

Przeprowadzone 16 lutego 1936 roku wybory przyniosły zdecydowane zwycięstwo lewicy zrzeszonej wokół Ugrupowania Frontu Ludowego. Ośmielona zwycięstwem lewica pod dowództwem Francino Largo Caballero przystąpiła do rozprawienia się z siłami konserwatywnymi. Największe szykany dotknęły kościół katolicki, który traktowany był jako podmiot zwalczający republikę i jej reformy. Kościoły palono i demolowano. Ponadto kontynuowano parcelacje ziemi, głównie z majątków skonfiskowanych wielkiej arystokracji. Chaos z każdym dniem się pogłębiał. Dochodziło do zamachów, strajkowano, dewastowano publiczne instytucje.

Zepchnięte do defensywy koła prawicowe zdecydowały się...