Bitwa o Tunis - Kampania tunezyjska - II wojna światowa

Po pokonaniu przez brytyjską 8. Armię pod dowództwem generała Montgomery’ego głównych sił niemieckich Afrika Korps w ponad tygodniowej bitwie pod El Alamein na przełomie października i listopada 1942 r. alianci odzyskali kontrolę nad większą częścią Afryki Północnej. Niedobitki niemieckich oddziałów gen. Erwina Rommla zmuszone było do konsekwentnego cofania się na zachód, aż w końcu do ostatecznego odwrotu do Tunezji.

Tunezja została już wcześniej zajęta przez wojska niemieckie i stanowiła de facto ostatni zorganizowany bastion obrony państw osi w Afryce. Alianci chcąc definitywnie zakończyć walki na tym froncie oraz przeprowadzić inwazję na faszystowskie Włochy, musieli jeszcze pokonać Niemców na terenie Tunezji. Korzystne ukształtowanie linii brzegowej w okolicach Tunisu pozwalały Niemcom skutecznie sabotować alianckie transporty morskie przemierzające Morze Śródziemne. Wielkich szkód w konwojach państw sprzymierzonych dokonały szczególnie niemieckie bombowce nurkujące z dużej wysokości – Junkers Ju 87 Stuka. Sytuacja taka skłoniła dowództwo sił alianckich do przeprowadzenia ostatniego etapu wojny z Afrika Korps.

Początkowe alianckie próby przejęcia kontroli nad Tunezją zakończyły się niepowodzeniem, ponieważ Niemcom sprawnie dowodzonym przez „Lisa Pustyni” – gen. Rommla udawało się skutecznie odpierać kolejne ataki. Chcąc przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę, Rommel zdecydował się na przeprowadzenie ostatniej ofensywy na pozycje alianckie, której ewentualny sukces rokował odepchnięciem aliantów na pozycje wyjściowe, z dala od granic Tunezji. Jednak bitwa na przełęczy Kasserine, mimo wielkich strat liczebnych po stronie Brytyjczyków, nie zakończyła się przełamaniem przez oddziały Afrika Korps linii frontu. Niemcy musieli po raz kolejny ratować się ewakuacja na północ – Erwin Rommel wówczas definitywnie upuścił kontynent afrykański.

Kres niemieckiej obecności w Afryce Północnej położyła sprawnie przeprowadzona przez siły brytyjsko-amerykańskie operacja „Vulcan”, która zdobyła ostatnie punkty obrony nieprzyjaciela: Bizertę oraz Półwysep Cap Bon. 7. maja 1943 r. alianci wkroczyli do Tunisu, a pięć dni później – 13. maja – resztki sił państw osi podpisały bezwarunkową kapitulację, kończącą działanie wojenne w Afryce Północnej.