Rada Regencyjna - działalność

W czasie I wojny światowej państwom centralnym zależało na Polakach przynajmniej z dwóch względów. Przede wszystkich na wagę złota był każdy żołnierz - przed rokiem 1914 nikt nie spodziewał się, że liczba ofiar osiągnie tak olbrzymie rozmiary. Później, po 1917 roku, gdy morale w armii rosyjskiej gwałtownie spadło, ważne stało się dla Niemców utworzenie organizmu państwowego, który byłby zabezpieczeniem wschodnich granic państwa. Warto było więc uprzedzić działania Ententy w sprawie Polski. Ponadto, po kryzysie przysięgowym i uwięzieniu Piłsudskiego w Magdeburgu, państwom centralnym zależało na polepszeniu swojego wizerunku wśród ludności polskiej.

Ostatecznie podjęto decyzję o przekazaniu szkolnictwa i sądownictwa w ręce Polaków (we wrześniu 1917). Kolejnym niezwykle istotnym posunięciem było ustanowienie polskiej tymczasowej władzy w Królestwie Polskim do czasu objęcia tronu przez króla lub regenta. Władza ta znajdować się miała w posiadaniu powołanej przez obu cesarzy Rady Regencyjnej (zaakceptowana 12 września 1917). Wraz z powołaną równocześnie nową Radą Stanu (częściowo mianowana, a częściowo wybierana przez samorząd lokalny) pełnić miała ona funkcję władzy ustawodawczej. 

Decyzją rady...