Jerzy Giedroyć - biografia, życiorys

Jerzy Giedroyć to jeden z czołowych polskich publicystów, a także polityk.

Przyszedł na świat w Mińsku Litewskim 27 lipca 1906 roku. Jego ojciec był farmaceutą. Przez całe dzieciństwo rodzina Jerzego mieszkała w różnych rosyjskich miastach (Petersburg, Moskwa), by w 1919 roku przenieść się na stałe do Warszawy, gdzie młody Giedroyc został posłany do szkoły.

W 1924 roku ukończył Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego, by następnie podjąć na Uniwersytecie Warszawskim studia prawnicze (lata1924 1929) oraz historyczne (1930 1931). Został też wtedy prezesem korporacji zrzeszającej studentów o nazwie „Korporacja Patria” oraz redaktorem „Dnia Akademickiego”, który przemianował na czasopismo „Bunt młodych”, a w 1937 roku na „Politykę”.
Jerzy Giedroyć W latach 1929-1935 pracował też w Ministerstwie Rolnictwa oraz od 1935 w Ministerstwie Przemysłu i Handlu.

W czasie drugiej wojny światowej przebywał w Rumunii, gdzie został sekretarzem Rogera Raczyńskiego (ambasador RP), a następnie szefem polskiego biura ambasady w Chile. Koleje losu rzuciły go do Turcji, gdzie podjął decyzję o wstąpieniu do wojska. Walczył w oddziałach Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Egipcie.

W roku 1944 uzyskał rangę oficera i przez jakiś czas pracował w Galipolii.

W 1945 został wezwany przez polskie władze do Londynu, gdzie objął posadę w Departamencie Kontynentalnym Ministerstwa Informacji Rządu RP na Uchodźctwie. Po niedługim czasie znalazł się jednak w Rzymie i tam utworzył w 1946 roku Instytut Literacki, który rok później, już z siedzibą w Paryżu, zaczyna wydawać czasopismo „Kultura”.

Giedroyć otrzymał bardzo wiele wyróżnień na różnych polach swojej działalności. Do najważniejszych należy zaliczyć cały szereg doktoratów honoris causa między innymi Uniwersytetu Jagiellońskiego, ale też innych uniwersytetów z całej Polski, francuski order Legii Honorowej, Krzyż oficerski Korony Rumuńskiej, czy Krzyż Kawalerski Korony Belgijskiej. Ze względu na własne poglądy nie zgodził się na przyjęcie Orderu Orła Białego.

Zmarł na zawał 14/15 września 2000 roku w podparyskiej miejscowości Maison Laffitte.