Czyngis-chan – wielki wódz mongolski - biografia

Czyngis-chan, znany również jako Temudżyn, urodził się ok. 1162 r. a zmarł w 1227 r. był twórcą imperium mongolskiego. Doprowadził do zjednoczenia plemion koczowniczych na terenach azjatyckich w Mongolii. W 1206 r. ogłosił się wielkim chanem. Wygrał walki z Kałmukami, zajął góry Ałtaj i Sajańskie. W 1209 r. zajął Si-Sia, państwo tybetańskie Tangutów, zdobył również państwo Ujgurów, które obejmowało góry Tien-szan, Dżungarię i kotliny Turfańską i Kaszgarską. W latach 1211-1216 podbił północne Chiny.

W 1219-1224 rozbił państwo muzułmańskie Chorezm, które obejmowało tereny od Morza Kaspijskiego po Jezioro Arabskie. W 1221 r. wojska Czyngis-chana wtargnęły na Zakaukazie i dotarły nad Don. W 1223 r. pokonał wojska Połowców i książąt południowopruskich nad rzeką Kałka. Wkrótce Czyngis-chan wyprawił się przeciw zbuntowanym Tangutom i ostatecznie kazał ich wymordować. Podczas tej ostatniej wyprawy zmarł, w 1227 r. Armia Czyngis-chana przejawiała się niezwykłą odwagą, ale również okrucieństwem - pustoszyła i mordowała ludność broniących się miast. Wszystkie kraje podbite pustoszyła i grabiła. Po śmierci Czyngis-chana jego imperium chyliło się ku upadkowi, dały się we znaki silne tendencje odśrodkowe, które powodowały destabilizację państwa.

Czyngis-chan jest znaną postacią historii powszechnej, jednak jego nazwisko sprawia kłopoty. Najczęściej popełniane błędy w jego pisowni to: Dżingis han, Dżingis chan, Czyngis han.