Saburo Sakai - biografia, działania podczas II wojny światowej

Saburo Sakai to nazwisko znane każdemu, kto interesuje się lotnictwem. Urodził się w roku 1916, zmarł w roku 2000. Karierę pilota rozpoczął wraz z rokiem 1934, uczestnicząc następnie w wojnie z Chinami (którą wywołali Japończycy w roku 1937). Aby zostać pilotem Lotnictwa Cesarskiej Marynarki Japońskiej potrzebne były niezwykłe umiejętności. Dopiero poziom zaczął się obniżać wraz z potrzebą ciągle to nowego rekruta. Tym też Sakai tłumaczył ilość swoich zwycięstw (a było ich ok. siedemdziesięciu) -  obowiązkiem walczenia za nowicjuszy (w momencie gdy Sakai zostawał pilotem należał do 70 szczęśliwców, którzy pomyślnie przeszli test, 1430 osób zostało natomiast odrzuconych podczas tego jednego egzaminu).

Oglądając zarejestrowane z nim wywiady telewizyjne widać pasję, która nim kierowała - możliwość latania. Pasja ta niestety została zrealizowana podczas trwania drugiej wojny światowej. Zasłużył sobie w pełni na miano asa lotnictwa, jego wyczyny były iście filmowe - sam jeden odpierał ataki kilkunastu samolotów amerykańskich, miał także zestrzelić jako pierwszy amerykański bombowiec. Brał udział w wojnie nad Pacyfikiem, w tak sławnych bitwach jak Iwo Jima, w bitwie o Filipiny, Guadalcanal, czy Rabaul.

Raz został poważnie ranny - pocisk wdarł się do jego kabiny, raniąc twarz i oko. Sakai przeżył, po rehabilitacji (podczas której prowadził szkolenia) powrócił do czynnego udziału w walkach powietrznych. Po wojnie spisał swoje wspomnienia w książce, wydanej także w Polsce pod tytułem: „Samuraj”.