Bitwa na Łuku Kurskim

Bitwa na Łuku Kurskim, choć była wydarzeniem absolutnie przełomowym dla całej II wojny światowej, nadal znajduje się w cieniu Stalingradu. Taki stan rzeczy jest co najmniej dziwny, biorą pod uwagę, że to właśnie na Łuku Kurskim załamała się ofensywa niemiecka w Rosji.

Operacja „Cytadela” przygotowywana była przez Hitlera kilka miesięcy. Do ofensywy przygotowano ponad 50 dywizji Wermachtu i SS ponad 2.000 czołgów, około 1.000 dział szturmowych i 1.800 samolotów. Termin, czyli początek lipca pozbawiał Rosjan przewagi, jaką niewątpliwie były warunki atmosferyczne. Misja poprowadzenia armii niemieckiej do boju powierzona została feldmarszałkowi Guntherowi von Kluge.

Rosjanie, nawet wobec tak potężnych sił przeciwnika nadal nie stali na straconych pozycjach. Za sprawą działalności szpiega oraz poprzez obserwacje ruchów wojsk wiedzieli, gdzie nastąpi uderzenie i podjęli stosowne przygotowania. Wojsko radzieckie wystawiło naprzeciw 1,3 miliona ludzi, 6 tysięcy czołgów i dział samobieżnych oraz 2 100 samolotów. Na czele armii stanęli gen. Żukow.

Rozpoczęta 5 lipca bitwa szybko przyniosła znaczne sukcesy stronie niemieckiej. Udało się złamać pierwsze linie obrony. Kolejne jednak związały walką Niemców i obydwie strony notowały coraz większe straty. Po kilku dniach walk Hitler, wobec lądowania Brytyjczyków i Amerykanów na Sycylii zdecydował się wycofać część wojsk spod Kurska. Wtedy też Żukow, który do tej pory czekał na wyczerpanie się sił wrogiego natarcia, ruszył do kontrofensywy. W największej bitwie pancernej, która rozegrała się 12 lipca, Niemcy zostali zatrzymani, a kilka dni później zmuszeni do odwrotu przez Armię Czerwoną. Straty obydwu stron poniesione w trakcie zmagań były ogromne (sięgały 40% stanu początkowego), jednak to gospodarze mieli znacznie szersze zaplecze.

Kolejnych kilka miesięcy to pasmo kolejnych sukcesów Rosjan, którzy jeszcze wzmogli swój nacisk na hitlerowców. Do listopada udało się odbić niezwykle istotne miasta: Charków, Smoleńsk i Kijów.

Zmuszeni do ciągłego wycofywania się Niemcy nie byli już w stanie przejąć inicjatywy na wschodzie. Armia Czerwona, podbudowana zdecydowanym zwycięstwem pod Kurskiem parła na zachód.