Alfons Mucha - biografia, życiorys

Alfons Mucha, grafik i malarz czeskiego pochodzenia, który odegrał ważną rolę w sztuce nie tylko swojego kraju, ale również Europy i świata.

Urodził się w małej miejscowości Iwanczyce niedaleko Brna 24 lipca 1860 roku. Zanim poświęcił swoje życie malarstwu, jego życie było ukierunkowane w stronę muzyki (śpiewał w chórze) i dopiero po skończeniu szkoły zdecydował, że jednak nie ta dzidzina sztuki jest mu przeznaczona.

W 1871 rozpoczął naukę w gimnazjum, którego jednak nie ukończył, gdyż zamiast tego objął posadę pisarza sądowego (jego ojciec był urzędnikiem w sądzie). W tym czasie zainteresował się teatrem, a właściwie graficzną stroną jego działalności. Malował dekoracje, plakaty, działał skutecznie w tym kierunku, mimo że amatorsko.

W 1879 roku chciał dostać się na Akademię Praską, kiedy jednak mu się to nie udało, wyjechał do Wiednia, gdzie kontynuował malarską przygodę z teatrem w słynnej pracowni „Burghardt-Kantsky-Brioschi”. Jakiś czas później w Mikulowie udało mu się również nawiązać kontakt z hrabią Khen-Belassiho, którego brat został mecenasem Muchy i dzięki jego protekcji, a także finansowemu wsparciu, malarz rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Były to lata 1885-1886, potem zaś Mucha przeniósł się na dłużej do Paryża i tam zaczął uczęszczać na Akademię Julien. W tym czasie prowadził skromne życie, można powiedzieć, że żył jak prawdziwy artysta, malował okładki dla różnych czasopism, projektował kalendarze itp., miał gorsze i lepsze momenty w swojej karierze, i jego życie toczyło się bez większych sukcesów.

Przełom nastąpił 1 stycznia 1895 roku, kiedy w Paryżu odbyła się wystawa, na której znalazła się także praca Muchy, a był to plakat do przedstawienia teatralnego „Gismonda”. Od tej pory Mucha stał się znany i popularny, dostawał propozycje współpracy od różnych osób, nadal projektował okładki dla czasopism, z tą różnicą, że od teraz były to czasopisma ekskluzywne. W swojej nowej pracowni projektował również pocztówki, czy malował ilustracje na jedwabnych tkaninach. Jakiś czas później razem z Jamesem Whistlerem założył również szkołę malarską „Carmen”.

Od 1901 roku Mucha projektował dekoracje, plakaty kostiumy dla Theatre de la Renaissence.

W 1906 roku ożenił się z Marią Chytilovou.

Po roku 1909 rozpoczął prace nad cyklem „Epopeja Słowiańska”, gdzie miał zamiar zawrzeć panoramę historii Słowian. W tym celu udał się w podróż po Europie, by zebrać potrzebne materiały. Na realizację projektu przewidział czas około 5- 6-ciu lat, rozciągnął się on jednak trzykrotnie i po osiemnastu latach cykl został oddany miastu Pradze w 1928 roku.

W czasie pierwszej wojny światowej Mucha pracował nieprzerwanie, projektując rzeźby i biżuterię. Udało mu się również wyjechać do Stanów Zjednoczonych, gdzie nie tylko pracował przy malowaniu okładek dla tamtejszych czasopism, ale również założył Amerykańską Społeczność Słowiańską.

Druga wojna światowa była natomiast dla Muchy mniej przychylnym zjawiskiem, mimo że był już w podeszłym wieku i jego sława znacznie zmalała, nadal należał do liczącej się czeskiej elity intelektualnej, dlatego po wkroczeniu gestapo, był jednym z pierwszych, którzy zostali poddani przesłuchaniu. Wypuszczony na wolność zmarł niedługo potem.