Giacomo Puccini - biografia, życiorys

Giacomo Antonio Puccini jest włoskim kompozytorem muzyki operowej żyjącym w XIX i XX wieku. Urodził się w 1858 roku w rodzinie umuzykalnionej – jego ojciec był organistą, a dziadek – kompozytorem. W związku z tym Giacomo Puccini od najmłodszych lat pobierał nauki związane z komponowaniem muzyki, mimo że nie był zbyt zdolnym uczniem.

Pierwsze utwory Pucciniego to preludium z 1876 roku oraz kantata i monet z 1877. Studia muzyczne kompozytor odbył w Mediolanie, gdzie w latach 1880–1883 był w konserwatorium uczniem Amilcare Ponchiellego. W roku ukończenia studiów kompozytor bierze udział w konkursie na operę jednoaktową. Zachęcony sukcesem i popularnością opery „Rusałki” pisze kolejną, zatytułowaną „Edgar” (1889), która nie zdobyła uznania publiczności. Kolejne opery: „Manon Lescaut” – trzecie dzieło Giacomo Pucciniego – odniosło wielki sukces, a utwór „Cyganeria” z 1896 roku sprawił, że nazwisko kompozytora stało się rozpoznawalne na świecie.

W późniejszych latach Puccini skomponował następujące opery: „Tosca” (1900), „Madame Butterfly” (1904), „Dziewczyna ze Złotego Zachodu” (1910),  „Jaskółka” (1917). Jego dzieła cieszą się popularnością wśród miłośników teatru. Do najczęściej grywanych oper należy wspomniana już „Tosca” i „Cho-Cho-San”. Tytuł opery „Cho-Cho-San” to imię głównej bohaterki, którą jest gejsza postrzegana jako artystka, potrafiąca tradycyjnie tańczyć, śpiewać i zaparzyć herbatę, nie prostytutka utrzymująca całą rodzinę. Jej imię oznacza chryzantemę – japoński kwiat szczęścia; oznacza również motyla, który w kulturze Wschodu jest symbolem duszy zmarłej osoby. Opery Pucciniego opowiadają historie o miłości, zazdrości i wierności, słowem – dotykają najgłębszych ludzkich uczuć.

Giacomo Puccini jest uważany – obok Mascagniego i Leoncavalla – za pioniera weryzmu. Ten kierunek w sztuce włoskiej, popularny pod koniec XIX wieku, jest jedną z odmian naturalizmu. Weryzm charakteryzuje się obecnością elementów mimetycznych (wiernie naśladujących rzeczywistość), realistycznych (polegających na wiernym odwzorowaniu rzeczywistości) oraz symbolicznych. Wśród najwybitniejszych przedstawicieli tego kierunku artystycznego wskazuje się Giovanni Verga. Giacomo Puccini umiera w 1924 roku w Brukseli.