Stanisław Leszczyński - panowanie

Stanisław Leszczyński (1677-1766) w roku 1704 został wybrany królem Polski przez konfederację warszawską, zawiązaną w tym samym roku, a skierowaną przeciwko Augustowi II Mocnemu. Konfederacja dokonała detronizacji Augusta, a Leszczyński miał pełne poparcie Szwecji, co pozwoliło mu otrzymać tron polski.

U źródeł powstałej sytuacji leżała wielka wojna północna (1700-1721), która bezpośrednio nie miała dotyczyć Rzeczpospolitej. Była to wojna pomiędzy Rosją a Szwecją. Rosja jednak była wspierana przez Augusta - przystępującego do wojny jako elektor saski, a nie król Polski. Tym drugim był jednak od roku 1697 i to Rzeczpospolita poniosła konsekwencje (wojna objęła jej terytorium i straty też ją dotknęły) wyboru dokonanego przez Sasa. Odpowiedzią części szlachty polskiej był wspomniany wybór Stanisława Leszczyńskiego. Chociaż był bezprawny, to na mocy pokoju w Altranstadt, podpisanego 24  września 1706 roku, August II miał zrzec się korony polskiej i uznać panowanie swego oponenta. Pokój został podpisany przez jego pełnomocników, a August II już niebawem wyjaśnił, że nie wiedział o nim - po czym jednak reatyfikował jego postanowienia na początku stycznia 1707 roku. Sytuacja pozostała nierozwiązana aż do roku 1709, kiedy...