Kazimierz Malewicz - biografia, życiorys

Kazimierz Siewierinowicz Malewicz był rosyjskim malarzem oraz teoretykiem sztuki żyjącym na przełomie XIX i XX wieku. Stał się twórcą kierunku artystycznego nazwanego suprematyzmem.

Urodził się w Kijowie w 1879 roku w rodzinie wielodzietnej (miał czternaścioro rodzeństwa). Jego dzieciństwo było zdeterminowane przez częste przeprowadzki po wsiach ukraińskich. Doświadczenie to sprawiło, że poeta był wrażliwy na otaczający go pejzaż, potrafił dostrzegać i doceniać detale pomijane przez innych.

Formalnie Malewicz rysunku najpierw uczył się w Kijowie, by w latach 1905–1910 doskonalić kunszt w Moskwie pod czujnym okiem Iwana Rerberga. Malarz był pod silnym wpływem twórczości takich nurtów artystycznych jak rosyjski kubizm, ekspresjonizm i postimpresjonizm.  Ten okres w twórczości Malewicza zaowocował związaniem się z awangardą moskiewską.

W 1915 roku Kazimierz Malewicz w Petersburgu ogłosił manifest suprematyzmu. Jest to kierunek w sztuce abstrakcyjnej, który zakłada całkowity rozdział sztuki i rzeczywistości, maksymalne uproszczenie form. Sam Malewicz o stworzonym przez siebie kierunku mówił: „sztuka suprematyczna ma zbudować nowy świat, świat odczuć”. Na obrazach dominowały proste kompozycje geometryczne, które na przestrzeni lat przeszły swoistą ewolucję (podobną ewolucję musiał przejść światopogląd Malewicza): od form statycznych, poprzez przestrzenne, na kompozycjach trójwymiarowych kończąc.

W tym okresie – w duchu suprematyzmu – powstała najsłynniejsza praca malarza zatytułowana „Czarny kwadrat na białym tle”.

W latach trzydziestych Malewicz działał w Witebsku, prowadząc warsztaty artystyczne i uwrażliwiając młodych ludzi na sztukę. Podczas pobytu w Warszawie i Berlinie opublikował traktat „Świat bezprzedmiotowy”, będący kolejnym zapisem dotyczącym suprematyzmu.

Pozwoliło to zapisać się Malewiczowi trwale w historii europejskiej awangardy. Jego obrazy wywarły wpływ na późniejszych rosyjskich malarzy (głównie reprezentujących konstruktywizm) oraz na polską awangardę tworzącą w latach 20-stych XX wieku.

Malewicz umarł w 1935 roku w Leningradzie. Przed śmiercią częściowo powrócił do młodzieńczych inspiracji – spod jego pędzla, oprócz prac obrazujących figury geometryczne, wyszły liczne pejzaże.