Karl Martell - Karol Młot. Charakterystyka władcy

Karol Młot to postać barwna i intrygująca, jeden z najbardziej znanych Karolingów. Urodził się w roku 686 jako nieślubne dziecko Pepina z Herstalu. Przydomek otrzymał już pośmiertnie, ale był on całkiem uzasadniony – zasłynął z odnoszonych zwycięstw nad wrogami, stąd określenie młot (czyli: „młot na wrogów”). Młot zdobył władzę w roku 727 mając 27 lat. Od tego czasu powiększał swą potęgę i robił to siłą oręża, co było poprzedzone walkami wewnątrz jego państwa. Udało mu się odnieść zarówno szereg spektakularnych zwycięstw, jak i utrzymać się u władzy, nie dzieląc jej z nikim. To drugie osiągnął posługując się zwłaszcza dyplomacją, która temu wojakowi nie była obcą sztuką.

Gdy tylko uporządkował sprawy wewnętrzne, pobił Fryzów, Sasów, Alamanów, a gdy zabawiał w Bawarii, doszła do niego wieść o Arabach, z którymi szykowała się wielka bitwa. Był to nie tylko kolejny najazd, a konfrontacja między dwiema religiami i dwiema cywilizacjami. Karol Młot zmierzył się z Arabami pod Poitiers w roku 732. To właśnie zwycięstwo zapewniło mu nieśmiertelność na kartach historii. Sama bitwa zaliczana jest do jednych z najważniejszych w historii świata. Można dyskutować, czy była decydująca w wyparciu Arabów z Europy. Za taką jednak jest uważana. Każdy kolejny najazd arabski nie był już tak groźny. Po Poitiers znacznie wzrosło także znaczenie Karola. Rozpoczął jednocześnie proces odbierania ziem w Europie z rąk Arabów.

Bardzo istotne wydarzenie w życiu Karola miało miejsce w roku 739, bardziej istotne było ono jednak dla historii świata. Oto bowiem do Karola przybył wysłannik papieża Grzegorza III, wręczając władcy klucze do grobu św. Piotra. Było to coś nowego w dziejach stosunków władzy świeckiej z papieską. Można od tego momentu mówić o nawiązaniu pierwszych stosunków dyplomatycznych.

W roku 741 Karol Młot zmarł. Po jego śmierci państwo zostało podzielone między synów. Ten władca swoje życie spędził na polach bitew, a jego domem stały się kolejne wojskowe obozy.