Michael Faraday - biografia, życiorys

Wymieniając najsłynniejszych uczonych XIX wieku, nie można zapomnieć o Michaelu Faraday'u. Nie kształcił się on w żadnych elitarnych szkołach, jego rodzina nie miała tradycji naukowych, mimo to, ten ambitny, zdeterminowany samouk zdołał osiągnąć taki poziom wykształcenia, który umieszcza go w czołówce największych wynalazców XIX stulecia.

Faraday urodził się w 1791 roku. Mimo trudnych początków, zdołał on stać się profesorem na uniwersytecie w Oksfordzie oraz Akademii Królewskiej. Był także członkiem Royal Society, będącej elitarną organizacją zrzeszającą ludzi nauki.

Najbardziej interesowały Faradaya problemy z zakresu elektryczności. To on przyczynił się do rozwoju elektrodynamiki, czyli nauki mówiącej o ciałach naelektryzowanych. Był odkrywcą zjawiska indukcji elektromagnetycznej oraz zjawiska elektrolizy. Wszystkie one wiązały się z główną dziedziną zainteresowania Faradaya. Swoje odkrycia poszerzył także o elementy chemii – badacz zajmował się elektrochemią, dając podwaliny dla tej dziedziny, zajmującej się elektrycznymi aspektami reakcji chemicznych.

Naukowiec badał także właściwości materii oraz ładunków elektrycznych. Z tym związane jest tzw. zjawisko Faradaya dotyczące polaryzacji światła i pola magnetycznego. Było to pierwsze w historii badanie, które ustaliło związek światła z polem magnetycznym.

Faraday stworzył również podwaliny pod późniejszy wynalazek silnika elektrycznego. Dzięki niemu wiemy, że istnieje organiczny związek chemiczny z grupy arenów – benzen, a także prosty węglowodór aromatyczny – naftalen. Faraday wynalazł ponadto koloidalne złoto oraz prostą metodę skraplania gazów.

Dzięki wielu jego odkryciom z dziedziny elektryczności, jednostka pojemności elektrycznej nazywana jest do dziś faradem. Dzięki niemu możliwa była budowa prądnicy.

Wynalazki tego angielskiego uczonego, który zmarł w 1867 roku, są nie do przecenienia i dzisiejsza elektronika oraz mechanika z pewnością by się bez niech nie obeszły.