Reformy Solona

W ostatnich latach wieku VII p.n.e. niezadowolenie ludu ateńskiego sięgnęło poziomu, na którym istniała realna możliwość wybuchu chłopskiej rebelii. Chłopi zależni buntowali się powszechnie przeciwko sytuacji, w jakiej się znaleźli po wprowadzeniu „drakońskich praw”. Domagali się więc wolności osobistej, ochrony prawnej oraz poprawy warunków życia. Reakcją arystokracji na wzrastający konflikt było przyzwolenie na dokonanie najbardziej koniecznych reform. Zadanie to zlecone zostało Solonowi – arystokracie, poecie zasłużonego w walkach z Megarą.

Punktem wyjścia do poważnych zmian społecznych w Atenach było tzw. strząśnięcie długów. Prawo to umarzało zaciągnięte pod zastaw osoby długi oraz nakazywało wykupienie sprzedanych za granicę chłopów. Jednocześnie zakazano tego typu transakcji. Chłopi zależni mogli od tego momentu cieszyć się wolnością osobistą. Pomimo powodzenia tych reform Solon nie zdecydował się na ich pogłębienie – nie przeprowadził wyczekiwanej reformy rolnej. Niekonsekwencja ta spowodowała, że znalazł się w ogniu krytyki z obu stron – swe oburzenie wyrażała bowiem również arystokracja, która najdotkliwiej odczuła pierwsze zmiany.

Prawdopodobnie to Solon był odpowiedzialny za reformy...