Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Adam Michnik - życiorys, biografia

Adam Michnik, urodzony 17 października 1946 roku w Warszawie jako syn żydowskiego działacza komunistycznego - Ozjasza Szechtery oraz nauczycielki, Heleny Michnik. Redaktor naczelny gazety „Wprost”, eseista i publicysta. Już w podstawówce angażował się w działalność pozaszkolną. Należał między innymi do Związku Harcerstwa Polskiego kierowanego przez Jacka Kuronia.

Organizacja ta w roku 1961 została unicestwiona przez ówczesne władze PRLu. Kiedy Adam Michnik uczęszczał do liceum (VII Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Warszawie), został członkiem Klubu Krzywego Koła - klub, którego motywem przewodnim były tematy szeroko związane z kulturą, polityką, czy też filozofią. Nazwa pochodzi od ulicy, przy której odbywały się owe spotkania - przy ulicy Krzywego Koła. Potem otworzył Klub Poszukiwaczy Sprzeczności.

Studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskie. Dwukrotnie zawieszany był w prawach studenta za działalność „przeciw władzy”, kiedy to pomógł w zorganizowaniu spotkania dyskusyjnego z Leszkiem Kołakowskim. Jeżeli chodzi o publicystykę, jego teksty nie zostały dopuszczone do druku. Musiał pisać pod pseudonimem. Pisał między innymi w „Życiu gospodarczym”, „Więzach” oraz do „Literatury”. W roku 1968 był aktywnym uczestnikiem tak zwanych wydarzeń marcowych, czyli ogólnopolskich protestów studenckich przeciwko władzy. Za uczestnictwo w tych demonstracjach został skazany na trzy lata pozbawienia wolności. Jednocześnie dostał wilczy bilet, co uniemożliwiło mu powrót na jakąkolwiek uczelnię wyższą w całej Polsce i kontynuowanie nauki.

W roku 1970 został zwolniony z więzienia na mocy amnestii. W tym też roku pozwolono mu na ukończenie studiów na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ponownie też wrócił do aktywnej działalności opozycyjnej. Był między innymi działaczem Komitetu Obrony Robotników, Towarzystwa Kursów Naukowych i NOWy - wydawnictwa polskiego działającego w polskim podziemiu. Doradzał również Niezależnemu Samorządnemu Związkowi Zawodowemu - „Solidarności”. W okresie stanu wojennego został aresztowany i niejednokrotnie zmuszany do podpisania dokumentów świadczących o jego współpracy z władzą.
 Uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej i czynnie przyczynił się do powstania obrad Okrągłego Stołu w roku 1989. Wkrótce też został redaktorem naczelnym „Gazety wyborczej” i stanął na czele tak zwanej „Komisji Michnika”, kiedy uzyskał dostęp do częściowych archiwów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Opowiadał się za rządem Tomasza Mazowieckiego, a szczególnie za propozycjami jego reform gospodarczych oraz za decyzją generała Wojciecha Jaruzelskiego dotyczącą ogłoszenia w Polsce stanu wojennego. Popierał także ustawy Leszka Balcerowicza. W związku z wydarzeniami skumulowanymi wokół postaci generała Jaruzelskiego, udzielił również bardzo kontrowersyjnego wywiadu „Pożegnanie z bronią. Adam Michnik - Czesław Kiszczak”. Wypowiadał się także za uchyleniem uchyleniem wykonania kary na generale Wojciechu Jaruzelskim za wprowadzenie stanu wojennego.

Adam Michnik jest laureatem wielu prestiżowych nagród i odznaczeń, między innymi: Shofar Award (1991) - nagroda przyznana przez National Jewish Committee on Scouting, został Doktorem honoris causa nowojorskiej New School for Social Research, University of Minnesota, Connecticut College, University of Michigan, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (1998), Wielkim Krzyżem Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2001) i uhonorowany Nagrodą Erazma. Jest to również autor wielu publikacji publicystycznych: Szanse polskiej demokracji, Wyznania nawróconego dysydenta, W poszukiwaniu utraconego sensu.
 W roku 2002 stał się prowokatorem tak zwanej afery Rywina, której rozwiązaniem zajęła się specjalnie do tego powołana komisja śledcza. W roku 2004 wycofał się z życia politycznego i z prowadzenia „Gazety wyborczej”.

Podobne wypracowania do Adam Michnik - życiorys, biografia