Gustav Mahler - biografia, życiorys

Gustav Mahler to kompozytor i dyrygent, urodzony 7 lipca 1860 roku w Kalište w Cesarstwie Austriackim, na terenie obecnej Republiki Czeskiej.

Niedługo po narodzinach Gustava jego rodzina przeniosła się do Igławy, która była wówczas kulturalnym centrum prowincji czeskiej. Tam młodzieniec poznawał muzykę ludową i wojskową, a także odwiedzał Towarzystwo Muzyczne. W wieku sześciu lat zaczął uczyć się gry na fortepianie. Już jako dziesięciolatek dawał koncerty. W 1875 roku rozpoczął naukę w wiedeńskim konserwatorium. Wówczas zaczął komponować swoje pierwsze utwory. Z tego okresu pochodzi „Sonata skrzypcowa” czy „Preludium symfoniczne”.

Kolejnym etapem jego muzycznej edukacji był Uniwersytet Wiedeński. Jednocześnie dalej komponował. Powstały wówczas „Das klagende Lied” czy „Rűbenzahl”. Jury Nagrody Beethovenowskiej, w skład której wchodził Brahms i Richter, odrzuciło prezentowany przez niego utwór. W tym samym czasie Mahler rozpoczął pracę na stanowisku dyrygenta, prowadził koncerty w Bad Hall w Górnej Austrii.

W późniejszych latach pracował także jako kapelmistrz teatru w Laibach, teatru operowego w Ołomuńcu, dyrektor Królewskiej Opery Węgierskiej w Budapeszcie, dyrygent  Filharmonii Hamburskiej i Teatru Miejskiego w Hamburgu oraz  oper w Pradze i Lipsku.

W 1888 roku odbyła się premiera opery „Die drei Pintos”, do której szkic wykonał Weber, a którą opracował Mahler. Okazała się ona wielkim sukcesem. W następnych latach Gustav odnosił wiele kolejnych sukcesów jako dyrygent, zyskał sławę. W tym samym czasie komponował kolejne utwory.

W 1889 roku zmarł jego ojciec, później matka, a także starsza siostra. Na Mahlera spadł obowiązek opiekowania się młodszym rodzeństwem. W 1893 roku postanowił nieco odpocząć od natłoku zajęć rodzinnych i wyjechał wraz z siostrą do Steinbach, gdzie pozostał przez kolejne trzy lata. Był to bardzo owocny okres w jego twórczości.

W 1896 roku spotkał się z Johannesem Brahmsem prosząc go o wsparcie w walce o stanowisko kapelmistrza w Operze Wiedeńskiej. Rok później przyjął chrzest w kościele katolickim, co przyczyniło się do zdobycia wymarzonego stanowiska. Był to jednocześnie szczytowy okres jego kariery dyrygenckiej.

W późniejszych latach często podróżował, dyrygując koncertami, m.in. w Paryżu, Berlinie, Hamburgu, Warszawie, Rzymie i Trieście. 9 marca 1902 roku ożenił się z Almą Schindler, z którą miał dwie córki.

W 1906 roku rozpoczął pracę nad swoim najbardziej monumentalnym dziełem, „VIII Symfonią”. Rok później wyjechał do Stanów Zjednoczonych, aby dyrygować w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. W późniejszych latach bywał tam wielokrotnie. W 1910 roku podpisał kontrakt z Universal Edition. Współpraca ta miała zaowocować wydaniem jego utworów.

Rok później poważnie podupadł na zdrowiu. Zmarł 18 maja 1911 roku w Wiedniu.