Julius Streicher - propagator nienawiści. Działania przeciwko Żydom

Julius Streicher urodził się w roku 1885, został skazany na śmierć, a wyrok wykonano w roku 1946, w wyniku procesu norymberskiego. Był jednym z twórców bardzo skutecznej propagandy. Utrzymywał bliskie kontakty z Hitlerem, co niejednokrotnie chroniło go w momentach konfliktów z wysoko postawionymi nazistami.

Jego upadek nastąpił dopiero w momencie, cytując za Normanem Daviesem, gdy "(... )przebrał miarę oświadczając publicznie, że córka Goeringa została poczęta w drodze sztucznego zapłodnienia. Rozwścieczony Reichsmarschall zainicjował akcję komisji dochodzeniowej, która wykryła tak ogromną korupcję, że nawet Hitler nie mógł uchronić Streichera od natychmiastowej dymisji". Powyższe zachowanie daje pierwsze przesłanki o cechach charakterystycznych Streichera. Był jednym z tych hitlerowców, którzy wydawali się wierzyć w sens swoich działań.

O ile wielu podporządkowało swoje poglądy partii, o tyle paranoja Streichera szła dużo dalej i wyszukiwał wrogów nawet w szeregach liczących się funkcjonariuszy. Jego podstawową obsesją byli jednak Żydzi. Rozpętał machinę nienawiści, która przyniosła śmiercionośne żniwo i właśnie na tej podstawie został oskarżony, a następnie skazany w procesie norymberskim. Nie postawiono mu zarzutu bezpośredniego morderstwa kogokolwiek, ale postawiono zarzut propagowania zachowań nawołujących do mordu  i winę udowodniono.

Julius Streicher był jednym z pierwszych członków NSDAP, inicjował pogromy żydowskie, a nagonkę antysemicką publikował w jednym z podstawowych czasopism nazistowskiej propagandy Der Strumer (był wydawcą pisma). Był autorem teorii biochemicznej, według której współżycie z Żydem oznaczało zainfekowanie organizmu. Był także współautorem ustaw norymberskich. Ustawy zostały ogłoszone w roku 1935, zabraniały mieszanych małżeństw, zezwalając na unieważnianie już zawartych. Na ich mocy Żydzi zostali pozbawieni praw obywatelskich, nie mogli pełnić funkcji publicznych.

Na mocy werdyktu norymberskiego zakończył swoje życie, w roku 1938 w swym przemówieniu przywołał norymberskie pogromy średniowieczne, nawołując do pójścia za ich przykładem.