Fra Angelico - biografia, życiorys

O życiu Fra Angelico, malarza religijnego i błogosławionego kościoła katolickiego, wiadomo niewiele. Historycy szacują, że urodził się około  1387 roku w Vicchio. Mając dwadzieścia lat wstąpił do zakonu dominikańskiego w Fiesole, przyjmując imię Giovanni da Fiesole. Jego pierwszym dziełem jest poliptyk dla klasztoru San Domenico przedstawiający „Madonnę  na tronie w otoczeniu świętych”.

We wczesnym malarstwie Fra Angelico widać silne wpływy Masolina, u którego pobierał nauki malarstwa, przebywając we Florencji. Przejął od niego przede wszystkim zamiłowanie do dekoracyjności i ozdobności. Z czasem malarz zmieniał swój styl i stopniowo odchodził od gotyku na rzecz prostoty i monumentalności. W  1438 roku błogosławiony rozpoczął swoje najważniejsze dzieło. W przeciągu dwunastu lat  artysta ozdobił freskami czterdzieści cel zakonnych Klasztoru San Marco we Florencji. Tematyka fresków skupia się na życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Jego praca została doceniona – w 1445 roku na zaproszenie papieża Eugeniusza IV malarz przybył do Rzymu i rozpoczął pracę w watykańskiej kaplicy Mikołaja V oraz w katedrze w Orvieto.

Prace zakończył w 1450 roku i powrócił do Fiesole. Został tam mianowany przeorem klasztoru. W 1454 roku ponownie udał się do Rzymu na zaproszenie papieża Mikołaja V. Jan z Fiesole zmarł w 1455 roku w Rzymie. Jego ciało spoczęło w bazylice Sanata Maria sopra Minerwa. W 1982 roku Fra Angelico został ogłoszony przez papieża Jana Pawła II błogosławionym. Stał się patronem i opiekunem artystów i twórców kultury. Do jego najbardziej znanych dzieł należą: „Dziewica z Dzieciątkiem i Świętym Dominikiem i Tomaszem” (1424-1430), „Zdjęcie z krzyża” (1436-1440), „Rzeź niewiniątek” (1451-1453).