Wolfgang Amadeusz Mozart - biografia, życiorys

Wolfgang Amadeusz Mozart urodzony w 1756 roku w Salzburgu w Austrii, jest uznawany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów świata. Należy do grona tak zwanych klasyków wiedeńskich. Objawił się jako cudowne dziecko. Już w wieku siedmiu lat występował przed szeroką publicznością. Pozostawił po sobie wiele genialnych utworów, choć żył zaledwie 35 lat. Stworzył 41 symfonii, 24 kwartety smyczkowe, 28 koncertów fortepianowych, 18 mszy, liczne kwintety, sonaty, pieśni oraz requiem.

Talent odziedziczył po ojcu – dość znanym kompozytorze i pedagogu, którego powszechnie uznaje się za człowieka, który usiłował wykorzystać wyjątkowe zdolności syna. Jednak z listów napisanych przez Wolfganga można wywnioskować coś zupełnie innego. Jego wczesna sława nie powodowała u niego żadnych stresów i poniekąd była jego własnym wyborem. W roku 1761 pięcioletni Amadeusz skomponował swój pierwszy utwór – „Menuet” i „Trio”.

Mozart podróżował koncertując po Europie już jako dziecko, dzięki czemu poznawał różne gatunki muzyki. Duży wpływ na jego rozwój miała znajomość z Janem Chrystianem, synem Jana Sebastiana Bacha.

Amadeusz nie zrewolucjonizował muzyki, posiadał natomiast talent do łączenia tego, co w muzyce jego epoki było najlepsze.

Jego nieudana podróż do Paryża w 1776 roku, gdzie nie został doceniony, poprzedzona była skomponowaniem wielu oper i symfonii. Porażka we Francji przyczyniła się do powstania pierwszych prawdziwych dzieł. W roku 1779 Mozart stworzył wspaniałą symfonię na skrzypce, altówkę i orkiestrę. Natomiast niespodziewane powodzenie dzięki operze seria dla teatru dworskiego w Monachium wzmogło w nim potrzebę dążenia do sławy. Sprawował on wówczas funkcję koncertmistrza kapeli arcybiskupa w Salzburgu. Jednak nieporozumienia, do jakich doszło pomiędzy Mozartem a arcybiskupem, skutkowały zwolnieniem go z tego stanowiska. Wówczas młody kompozytor wyruszył do Wiednia.

W roku 1782 Amadeusz ożenił się z Konstancją Weber, siostrą swojej pierwszej miłości. Miał on wówczas stałe problemy finansowe, które jednak nie przeszkodziły mu w skomponowaniu wielu wybitnych arcydzieł. Opera wiedeńska „Uprowadzenie z Seraju” z 1782 roku przyniosła mu ogromną popularność. Kolejnym wielkim sukcesem okazało się „Wesele Figara” z 1786 roku. Zaowocowało to kolejnym zleceniem na skomponowanie opery. Był to „Don Giovanni”, w którym łączyły się wątki tragiczne i komiczne.

Po skomponowaniu takich dzieł jak „Cosi fan tutte” czy „Czarodziejski flet” pojawiła się wreszcie przed rodziną Mozartów perspektywa bardziej dostatniego życia. Bo choć Mozart odnosił wielkie sukcesy, nigdy nie osiągnął stabilizacji finansowej. Jednak w tym właśnie czasie – w roku 1791 – kompozytor umiera. Nie jest do końca pewne, co spowodowało tak wczesną śmierć. Mówi się, że przyczyną była infekcja nerek, reumatyzm mózgowy z paraliżem najważniejszych ośrodków mózgowych. Śmierć przerwała Mozartowi pracę nad mszą żałobną „Requiem”. Na prośbę Konstancji, jego żony, dzieło to dokończyli jego znajomi kompozytorzy.

Uznaje się, że Mozart zmarł w nędzy i zapomnieniu, jednak są to informacje mocno przesadzone.