Babilonia - Chaldejczycy - państwo nowobabilońskie

Chaldejczycy byli ludem semickim, który około IX w. p.n.e. najechał oraz osiedlił się na terenie Babilonii. Początkowo Chaldejczycy zajmowali się głównie rolnictwem, ale czasem zaczęli przenikać do miast odgrywając w nich co raz większa rolę. Po okresie wielkiej migracji Ludów Morza i zawirowań politycznych przełomu I i II tysiąclecia p.n.e. hegemonem na Bliskim Wschodzie stało się państwo nowoasyryjskie, którego władca Salmanasar III w roku 849 p.n.e., zajął miasto Babilon i tym samym przyłączył bogate tereny Mezopotamii do państwa asyryjskiego.

Twórcą państwa nowobabilońskiego i założycielem rządzącej nim dynastii chaldejskiej był Nabopolsar (626-605 p.n.e.), który w okresie agonii państwa asyryjskiego był namiestnikiem Kraju Nadmorskiego i reprezentował postawę lojalizmu wobec w stosunku do najeźdźców. Jednak z chwilą śmierci potężnego króla Asyrii, Asurbanipala około roku 627 p.n.e. zrzucił on tę maskę i rozpoczął przygotowania do przejęcia władzy nad cała Babilonią. Kierowane przez niego powstanie Chaldejczyków osiągnęło swój cel i niecały rok później Nabopolsar koronował się na niezależnego „króla Babilonu, Sumeru i Akadu”. Całe swoje panowanie poświęcił jednemu celowi...