Edward Redliński „Konopielka” - opracowanie książki

Książka autorstwa Edwarda Redlińskiego napisana została w 1973 roku i wpisuje się w nurt wiejski literatury współczesnej. Akcja ukazana jest z perspektywy pierwszoosobowego narratora – mówiącego gwarą Kazia. Miejscem akcji jest białostocka wieś Taplary. Mieszkańcy żyją w tym miejscu szczęśliwie, choć są zupełnie odizolowani od świata i cywilizacji.

Jednak pewnego dnia tę specyficzną sielankę burzy wkroczenie tam postępu w osobach urzędników i nauczycielki, która zamieszkała w domu narratora. Wszystkie nowinki miejskie, które są synonimem rozwiniętej kultury, a do których kobieta próbuje przekonać chłopów, są przez nich traktowane z wielką nieufnością, a nawet ze strachem i agresją. Mieszkańcom nie podobają się pomysły otwarcia szkoły dla szerzenia oświaty oraz zainstalowania elektryczności. Społeczność wiejska wcale nie pragnie dogodniejszego życia, bo to, które wiedzie, jest dla nich stabilne i harmonijne.

To co miejskie jest tu ukazane jako zepsute, naznaczone bezbożnością i swobodą obyczajową, wieś natomiast to hołdowanie tradycji, bogobojność, konserwatyzm. Symbolem tego, co związane z nową epoką, nowoczesnością i postępem jest postać nauczycielki, zaś symbolem zatwardziałych przekonań i kurczowego trzymania się tradycji – stary filozof.
 
Nauczycielka przyrównana została do konopielki, czyli bogini strzegącej warzyw, wymyślonej postaci legendy dla dzieci, która piersiami mogła załaskotać na śmierć. Kobieta zaczyna fascynować narratora i to w celu przypodobania się jej Kazik, mimo wyśmiewania jej przez mieszkańców wsi, próbuje wprowadzać nowy styl życia. Pociąga go również erotycznie od czasu, gdy jest świadkiem zupełnie innego niż znany mu sposobu uprawiania miłości cielesnej i zdradza z nią żonę Handzię.
   
Autor zawarł w „Konopielce” prawdę, że postęp, choć ważny, nie może w swym zamyśle przekroczyć pewnych granic i być procesem agresywnie ekspansywnym. Przede wszystkim należy również szanować tradycję i kultywowane obyczaje, które niosą ze sobą wielki ładunek wartości i nie odrzucać ich całkowicie na rzecz nowoczesności.