Adam Mickiewicz II część „Dziadów” - bohaterowie

W II części „Dziadów” bohaterami, na których prezentacji skupia się autor, są przede wszystkim duchy, które zostają wywołane przez ludzi zgromadzonych pewnej nocy, aby kultywować ludowy obrządek.

Zjawy pojawiające w dramacie, podzielone są na trzy grupy, ze zględu na typ przewinień i grzechów popełnionych za życia. Przykładem duchów o lekkich winach są Józio i Rózia, małe dzieci, które umarły przedwcześnie. Nie popełniły one żadnego strasznego grzechu, mimo to nie mogą wstąpić do nieba. Przyczyną jest fakt, iż za życia nie zaznały bólu ani cierpienia, nie są więc w pełni doświadczonymi ludźmi. Pełnia ludzkiego życia realizuje się, gdy dane nam jest poznanie wszystkich jego stron, nawet tych złych i bolesnych.

Duchem pośrednim jest piękna dziewczyna, pasterka Zosia. Bohaterka za życia miała ogromne powodzenie u chłopców, młodzieńcy kochali się w niej i marzyli, aby została ich żoną. Ona jednak odrzucała każdego z nich, żaden nie był wystarczająco dobry. Pewien odtrącony zalotnik popełnia samobójstwo. Wówczas Zosia traci sens życia, rozumie, iż nie zazna już szczęścia i nie odnajdzie prawdziwej miłości. Jej duch zostaje zawieszony między niebem i ziemią, ponieważ dziewczyna nie doceniała szczęścia i uczuć.

Przykładem ducha winnego ciężkiego grzechu, jest widmo Złego Pana. Mężczyzna za życia był egoistą, myślącym jedynie o sobie, niechętnie pomagającym innym. Jego największym przewinieniem było przeganianie ubogiej kobiety, która z małym dzieckiem na ręku prosiła o pomoc. Zły Pan odtrącił ją i skazał na pewną śmierć. Jego dusza po śmierci bardzo cierpiała, dlatego mężczyzna pojawiał się podczas obrzędu dziadów i prosił o zmniejszenie męki. Zaś sowa i kruk to duchy ludzi, którym egoistyczny mężczyzna nie pomógł, nie nakarmił ich, nie wpuścił do domu. Po śmierci kruk i sowa podążają za widmem Złego Pana, w ten sposób mszczą się za krzywdy im wyrządzone.

Najważniejszym reprezentantem „cielesnych” bohaterów jest bez wątpienia Guślarz. Postać ta przewodzi w obrzędzie, do jego zadań należy wywoływanie duchów. Zebrana społeczność widzi w mężczyźnie swojego mistrza i posłusznie spełnia jego prośby i polecenia. Guślarz ma niesamowitą moc i umiejętności, potrafi przywołać zjawy, a także odesłać je z powrotem w zaświaty. Nie udaje się to tylko z tajemniczym widmem. Oprócz przewodnika obrzędu czytelnik poznaje również innych uczestników tego wydarzenia.