Charles Baudelaire „Kwiaty zła” - obraz kobiety przedstawiony w „Kwiatach zła”. Opracowanie

Kobieta w literaturze przedstawiana była na różne sposoby. Pisarze opiewali jej urodę, delikatność, powab. Była obiektem niespełnionych miłości, ale również namiętności. W Biblii kobieta została skuszone przez węża, aby zerwać owoc z drzewa poznania, a następnie podała go mężczyźnie. Nie możemy zapominać, że Maryja zapisała się w historii chrześcijańskiego świata, jako matka Jezusa – syna Boga. Niewiasty, damy były także wścibskie, zgorzkniałe i rozwiązłe. Tym ich cechom i skłonnościom artyści też poświęcali swe dzieła.

Sposób, w jaki Baudelaire przedstawiał kobietę, był dość złożony. Poeta z jednej strony wyrażał swoją fascynację płcią przeciwną, z drugiej – budziła odrazę.

W wierszu pt.: „Piosnka popołudniowa” zwraca się do kobiety słowami „Choć z tymi ostrymi brwiami/ Niezbyt anielskie masz lico”. Podmiot liryczny bynajmniej nie wywyższa tu urody kobiety. Zwracając się do niej, mówi o jej niedostatkach. Jednakże dalej ją wielbi, mówi o niej „Moja groźna namiętności”, „Nimfo gorąca”. Wiersz dowodzi, że poeta jednak interesował i fascynował się kobietami, pociągały go i stanowiły inspirację. Utwór epatuje erotyzmem. Mężczyzna mówi o pieszczotach, które...