Simone de Beauvoir – biografia, życiorys

Simone de Beauvoir urodziła się 9 stycznia 1908 roku w Paryżu. Zasłynęła w świecie nie tylko jako bardzo utalentowana poetka, pisarka, ale również feministka oraz filozofka. Jej dzieła zarówno artystyczne, jak i naukowe, wzbudzały jednak wiele kontrowersji.

Była córką Georgesa de Beauvoir i Francoise Brasseur. Ojciec był znakomitym adwokatem, cała rodzina zaś darzona była we Francji szacunkiem, zwłaszcza, iż wywodziła się z kręgów arystokratycznych Verdun. Simone była bardzo dobrze wykształcona. Już jako dziecko cechowała ją niezwykła inteligencja, spostrzegawczość i skłonność do wygłaszania nietuzinkowych poglądów na temat świata i religii. Jako nastolatka, mając lat zaledwie czternaście, doszła do szokującego wniosku, iż Bóg nie istnieje.

Było to o tyle niespodziewane stwierdzenie, że wychowywana została przez swoich rodziców w głębokiej wierze i kulcie dla prawd wiary katolickiej. Od tego momentu poetka uznawała się za ateistkę i ten pogląd towarzyszył jej do końca życia. Oprócz tego, że był to jej osobisty pogląd na sprawy religii, chciała dodatkowo zwrócić uwagę na fakt, że rodziny takie jak jej żyją w obłudzie i zakłamaniu. Dlatego też pragnęła się uwolnić z więzów norm i wartości narzucanych jej przez społeczeństwo. „Wolność osobista”, którą propagowała Simone w niemal każdym aspekcie jej życia, była potępiana przez konserwatywnych rodziców, którzy nie potrafili zrozumieć jej głębokiego sprzeciwu wobec obyczajów.

Rok 1918 nie był dla rodziny Simone dobrym czasem. Pojawiły się problemy finansowe, a rodzice, którzy tak hołdowali tradycji i religii, praktycznie się rozstali. Ona sama poświęciła się nauce. Podjęła studia na Sorbonie, które ukończyła na kierunku literatury francuskiej, greki, łaciny, a także filozofii, co miało zasadniczy wpływ na kształt jej przyszłej kariery. Nie był to jednak koniec procesu edukacji dla Simone. Rozpoczęła ona naukę w Ecole Normale Superieure. Oprócz ogromnej wiedzy, którą tu zdobyła, nawiązała również wiele przyjaźni, a najgłośniejszą i najtrwalszą była ta z Jeanem-Paulem Sartrem. Byli oni najlepszymi studentami. On zajął pierwsze miejsce, Simone zaś drugie, na teście „agregation” z filozofii, do którego mogli podejść jedynie najlepsi, a co za tym idzie – nieliczni, studenci. Takie noty zapewniły im dożywotnią posadę nauczycieli. De Beauvoir nie potrafiła, jak się później okazało, wykorzystać tej szansy, a i zapewne to zajęcie nie dawało by jej zbyt wielkiej satysfakcji.

Simone w roku 1931 była nauczycielką w jednym z liceów w Rouen. Tu poznała Olgę Kossakiewicz, która stała się jej przyjaciółką, a następnie kochanką. Kiedy prawda o związku z uczennicą wyszła na jaw, Simone utraciła prawo do wykonywania zawodu nauczycielki. W roku 1939 Simone de Beauvoir przeprowadziła się do Paryża. Cztery lata później drukiem ogłoszono jedną z jej książek, która nosiła tytuł „Zaproszona”. Była to powieść napisana na podstawie przeżyć autorki. Opiewała głównie stosunki, jakie łączyły ją z Kossakiewicz, Sartrem i Bostem. Pozycja okazała się bestsellerem. Pisarka odniosła wielki sukces, a także zgromadziła pokaźny majątek. Mogła sobie pozwolić na zwiedzanie całego świata, co też zrobiła. Odwiedziła m.in. Chile, Chiny czy Rosję. Poznawała przy tym wielu znamienitych ludzi, choć nie zawsze cieszących się dobrą opinią. W 1949 roku ukazała się książka pt.: „Druga płeć”. Można powiedzieć, że odniosła jeszcze większy sukces niż „Zaproszona”.

Powieści, które pisarka tworzyła, oparte były głównie na motywach zaczerpniętych z jej życia. Barwna, a zarazem skandalizująca postać, walczyła o prawa kobiet. Szczególnie zajmowała ją kwestia aborcji, która według Simone, powinna być legalna i dostępna dla każdej kobiety, która chce się jej poddać (ona sama wykonała zabieg kilkakrotnie).

De Beauvoir zmarła w 1986 roku w Paryżu. W jej pogrzebie wzięła udział rzesza kobiet, które utożsamiały się z jej poglądami i podzielały propagowanie idei feministycznych.