Motyw samotności - literackie portrety samotników i ludzi wyobcowanych. Opracowanie tematu

Każdy człowiek, pomimo iż żyje w społeczeństwie ludzi bywa samotny. Czasami przyczyną takiego stanu jest głęboka wrażliwość, innym razem odrzucenie. Dzięki literaturze poznajemy wielu bohaterów, którzy byli wyobcowani, samotni.

Samotność nie zawsze dotyczy sfery fizycznej. Można otaczać się ludźmi, a mimo tego czuć przepełniającą pustkę. Myślę, że Antygona na swój sposób była bardzo samotna. Musiała samodzielnie podjąć bardzo trudną decyzje. Kreon zabronił jej pochówku brata, ale dziewczyna jednocześnie nie chciała sprzeciwiać się bogom. Jej samotność polegała na braku zrozumienia wśród innych ludzi i poczuciu głębokiej porażki. Także ostatnie chwile swojego życia dziewczyna spędziła sama. W celi, a raczej grocie oczekiwała na karę śmierci. Miała wiele myśli i refleksji, z dala od świata analizowała swoje zachowanie i czyny. W końcu zdecydowała, że woli sama odebrać sobie życie niż zginąć z rak innego człowieka.

Samotny, chociaż otoczony ludźmi był także Konrad Wallenrod, bohater utworu Adama Mickiewicza. Przede wszystkim jego wyobcowanie dotyczyło sfery wewnętrznej, przemyśleń i pragnień. Miłością Wallenroda była ojczyzna, Litwa. Kiedy na kraj najechali Krzyżacy, mężczyzna postanowił za wszelką cenę obronić swój ukochany kraj. Poświęcił miłość i życie rodzinne, zrezygnował z małżeństwa. Tu widzimy też jego samotność w sferze fizycznej, ponieważ bohater odszedł od żony i przyjaciół. Aldona nie rozumiała jego postępowania, on sam miał wiele wątpliwości. Nie chciał rozmawiać z nikim o swoich uczuciach, był zamknięty w sobie i skryty. Zdecydował, że do ostatniej kropli krwi będzie walczył o ojczyznę i nie podda się. Jednak ta decyzja zaważyła na całym jego życiu. Stał się człowiekiem samotnym, pełnym wyrzutów sumienia i niepokojów.

Bohaterem samotnym, wyobcowanym i nieco oderwanym od rzeczywistości jest z pewnością Werter. To postać z powieści epistolarnej Goethego. Mężczyzna do szaleństwa kocha Lotę, która jednak nie odwzajemnia jego uczucia. Nie mając komu się zwierzyć, Werter pisuje listy do przyjaciela, w którym opowiada swoją historię i dzieje nieszczęśliwej miłości. Analiza listów i przemyśleń młodzieńca pozwala stwierdzić, jak bardzo był on samotny. Mimo , że otaczali go inni ludzie, dla niego liczyła się jedynie Lota. Brak zainteresowania z jej strony stał się przyczyną poczucia rozpaczy, ale także wyobcowania i samotności. Werter nie wytrzymuje takiego życia i popełnia samobójstwo.

Mogłabym/mógłbym zaprezentować postaci jeszcze wielu samotników, takich jak Hamlet czy Konrad z mickiewiczowskich „Dziadów”. Motyw samotności jest w literaturze bardzo popularny. Jednostki wyobcowane są zazwyczaj wybitne, dlatego tak chętnie o nich pisano.