Św. Marek - charakterystyka postaci biblijnej, życiorys

Święty Marek jest jednym autorów Ewangelii. Księga jego autorstwa jest uważana za najstarszą. Jest ona również najkrótszą z czterech Ewangelii.

Św. Marek był kuzynem św. Barnaby. Jego matka Maria prawdopodobnie była właścicielką Wieczernika i Ogrójca, w którym odbywały się sceny z ostatnich dni życia Jezusa. Towarzyszył w podróżach świętemu Piotrowi, którego nauki dokładnie spisał oraz św. Pawłowi.

W Nowym Testamencie można spotkać się z tym, że nazywany jest Markiem, Janem lub Janem Markiem. Wszystkie te postaci uosabiane są jednak ze św. Markiem, który towarzyszył św. Pawłowi w jego pierwszej podróży. Przypuszcza się, że jest on młodzieńcem owiniętym prześcieradłami, który był obecny przy aresztowaniu Jezusa.

Razem z Barnabą podróżował na Cypr, potem wraz ze świętym Piotrem i świętym Pawłem przebywał w Rzymie. To tutaj prawdopodobnie w latach 60–70 n.e. spisał swoją Ewangelię.

Święty ten uznawany jest przez kościół koptyjski za pierwszego patriarchę Aleksandrii, gdzie udał się już po śmierci św. Piotra. Tutaj według tradycji utworzył gminę chrześcijańską, która dała podwaliny pod rozwój chrześcijaństwa w tym rejonie.

Święty Marek zginął śmiercią męczeńską właśnie w Aleksandrii. Jak głoszą legendy został tam napadnięty przez wrogich chrześcijaństwu mieszkańców tego miasta. Napadli oni świętego, kiedy ten odprawiał liturgię. Następnie przywiązali zaciśniętym na jego szyi sznurem do koni, które wlekły jego ciało, dopóki Marek nie zmarł.

Z jego relikwiami także wiąże się legenda. Mieszkańcy Wenecji – miasta, któremu patronuje Marek – postanowili wykraść jego zwłoki z Aleksandrii, rządzonej wtedy przez wyznających islam Arabów. W tym celu użyto podstępu i ukryto ciało świętego pod wieprzowiną, która jest według religii Mahometa mięsem zakazanym. Bojąc się dotknąć ładunku żaden ze strażników arabskich nie odważył się dokładnie przeszukać wozu. W ten sposób relikwie trafiły do Wenecji, gdzie przechowywane są do dziś.

Święty Marek opiekuje się też notariuszami i budowniczymi, murarzami i pisarzami. Ma też chronić od nagłej śmierci. Przedstawiany jest zazwyczaj z palmą w dłoni lub w momencie spisywania księgi. Jego atrybutem jest lew – symbol jego Ewangelii. Symbol lwa kojarzono z opisem Jana Chrzciciela na pustyni, który otwiera spisaną przez świętego Marka księgę.