Zbigniew Herbert „Pan od przyrody” - interpretacja i analiza wiersza

Wiersz „Pan od przyrody” napisany jest wierszem wolnym bezrymowym. Posiada dwie płaszczyzny - płaszczyznę dosłowną (wspomnienia związane z nauczycielem podmiotu mówiącego) oraz płaszczyznę metaforyczną (nawiązania do wojny i późniejszego losu profesora).

Podmiot mówiący wspomina swego dawnego profesora, który z perspektywy czasu okazał się katalizatorem ciekawości świata oraz myślenia twórczego. W pewnym sensie profesor jest dla podmiotu niewiadomą, ponieważ - pamiętając go z perspektywy dziecka - nie umie sobie przypomnieć jego twarzy. Stawia to pana od przyrody na stanowisku niemalże bóstwa, giganta. Jednocześnie podmiot przypomina sobie poszczególne elementy  jego stroju, które składają się na obraz pospolitego nauczyciela, prawdopodobnie niezbyt zamożnego (jego "nieżywy krawat" musiał być stary i zniszczony) - a więc gigant czasów dziecięcych w rzeczywistości wcale gigantem nie był. Z całą pewnością jednak odegrał wielką rolę w procesie rozwoju umysłowego swoich uczniów, przede wszystkim podmiotu mówiącego (który możemy chyba utożsamić z osobą poety).

Pan od przyrody otwiera...