C.S. Lewis „Opowieści z Narnii” - charakterystyka Piotra

Piotr ma troje rodzeństwa, dwie młodsze siostry, Zuzannę i Łucję oraz młodszego brata Edmunda. Cała czwórka  wychowywała się w Londynie, jednak w roku 1940, czyli na początku wojny, kiedy stolica była bombardowana, dzieci zostają przewiezione do wiejskiego domu. Stare domostwo jest bardzo duże i budzi ciekawość nowych lokatorów. Piotr jako najstarszy stara się być odpowiedzialny za młodsze rodzeństwo.

Piotr wyróżnia się mądrością i troskliwością. Podobnie jak pozostałe dzieci na początku nie wierzy Łucji w jej dziwną opowieść o cudownej krainie. Traktuje to jako dziecięce fantazje, ale nie jest złośliwy. Karci Edmunda, kiedy ten kpi z młodszej siostry. Jednocześnie martwi się o Łucję, nie widząc, czy dziewczynka kłamie, czy też grozi jej szaleństwo. Dlatego chce pójść do profesora po radę. Dopiero kiedy przechodzi przez magiczne drzwi szafy i przekonuje się, że Narnia faktycznie istnieje, przyznaje się do błędu i przeprasza Łucję.

W Narnii staje się naturalnym przywódcą rodzeństwa, to jego pytają o radę, kiedy nie wiedzą, jak postąpić. On też zgadza się na spotkanie z faunem, ciekaw tej dziwnej postaci.  Piotr jest sprawiedliwy, potrafi przyznać się do błędu i dokucza Edmundowi, którego na to nie stać. Kontrast...