Rozmowa z Bogiem w literaturze - Barańczak „Widokówka z tego świata”, Wielka Improwizacja Konrada z III cz. „Dziadów” Mickiewicza

Rozmowa z Bogiem to częsty motyw w literaturze polskiej. Jednakże kreacje Boga i człowieka w konkretnych utworach bywają zdecydowanie różne;wpływ na nie mają zarówno epoka, w której tworzył autor, z całym zapleczem filozoficzno-kulturalny, jak i polityczna sytuacja kraju w tym czasie, a także osobisty stosunek do Boga poety czy pisarza.

Mickiewicz jest czołowym polskim poetą romantycznym. Wydanie jego „Ballad i romansów” w 1822 roku jest uważane za początek epoki literackiej zwanej romantyzmem. „Wielka Improwizacja” to fragment najwybitniejszego dzieła Mickiewicza – cz. III „Dziadów”. Tytuł dramatu nawiązuje do pogańskiego święta umarłych, zakazanego przez duchowieństwo w XIX wieku. W związku z tym w przekazach ustnych dotyczących obrzędów ludowych, które stanowiły inspirację dla Mickiewiczowskiej twórczości, nabrało ono charakteru tajemniczości i niezwykłości.

Protagonistą i wykonawcą Wielkiej Improwizacji jest Konrad – człowiek, który przeszedł wewnętrzną przemianę z nieszczęśliwie zakochanego Gustawa w wojownika o wolność ojczyzny. W dialogu z Bogiem traktuje swojego rozmówcę jako równego sobie – a nawet odczuwa pewną wyższość; chce...