Rimbaud „Statek pijany” - interpretacja i analiza utworu

Arthur Rimbaud to francuski, dziewiętnastowieczny poeta. Jego życie jest symbolem ówczesnego buntu obyczajowego - Rimbaud zasłynął ze swoich homoseksualnych skłonności. Wiersz „Statek pijany” napisał, mając zaledwie 17 lat, wysłał go wraz z listem do Paula Verline, jego późniejszego przyjaciela. Rimbaud nazywany jest poetą przeklętym. Niezrozumiały dla innych wędrowiec, anarchista, poszukiwacz sensu życia.

Utwór „Statek pijany” opowiada o historii statku, który wypłynął na szerokie wody. Podmiotem lirycznym wiersza jest właśnie statek, którego należy utożsamiać z samym poetą. Podmiot liryczny opowiada czytelnikowi historię statku, który uwalnia się od holowników i wypływa na szerokie wody. Wysiłek jest nagrodzony: statek może rozkoszować się wspaniałymi widokami, które zostają nakreślone za pomocą rozbudowanych metafor: „widziałem słońce nisko w plamach gróz mistycznych”, „noc zieloną wśród śniegów olśnienia” czy „żeglarzom otwarte niebo szalejące”. Kiedy niezwykłe wizje znikają, na pierwszy plan wysuwa się pragnienie śmierci.

Należy odpowiednio rozszyfrować symbolikę zawartą w utworze. Statek - jak już wspomniałam - obrazuje samego poetę. Morze symbolizuje jego wolność - w każdym tego słowa znaczeniu. Możemy mówić zarówno o wolności tworzenia i swobodnego wyrażania myśli, jak i o wolności w sensie fizycznym, możliwości poruszania się po świecie mimo barier geograficznych czy społecznych. Tytuł „Statek pijany” należy odczytywać jako powolne nabieranie wody przez okręt.

W utworze zostają zestawione ze sobą dwie rzeczywistości: kałuża oraz ocean. Podmiot liryczny pokazuje podobieństwa; po pierwszej dzieci puszczają papierowe statki, po drugiej pływają okręty. Poeta postrzega siebie jako osobę, która odważyła się wypłynąć na szerokie wody. Jednak ogrom oceanu go przeraża, podmiot liryczny zaczyna tęsknić za stałym lądem i bezpiecznymi kałużami, za błotem… Czego symbolem staje się błoto? Błoto to wolność ograniczona, ale przez to - wolność bezpieczna i stabilna. Utwór „Statek pijany” jest jednym z najdłuższych utworów w dorobku Rimbauda. Składa się z stu wersów.