Janusz Korczak „Król Maciuś Pierwszy” - Po co jest się królem? Odpowiedz na podstawie książki Janusza Korczaka

Król Maciuś Pierwszy to władca państwa o nieznanej nazwie, położonego gdzieś w Europie. Chłopiec zostaje królem tuż po śmierci swojego ojca, Stefana Rozumnego. Jest sierotą, bo wcześniej zmarła jego matka. Mały Maciuś nie umie jeszcze pisać ani czytać, a przede wszystkim jest dzieckiem więc najchętniej bawiłby się z innymi dziećmi. Niestety, funkcja którą sprawuje, nie pozwala mu na to.

To pierwszy paradoks opisany w książce Janusza Korczaka. Król powinien rządzić państwem, natomiast Maciuś nie może, ponieważ jest za mały. Okazuje się w dodatku, że nie może sam decydować z kim się bawić i dokąd chodzić na spacery – dopiero po wielkich prośbach zaczyna wychodzić do parku leżącego obok pałacu. Wcześniej jednak miejsce to jest sprzątane i dokładnie penetrowane, by nikt niepożądany nie spotkał się z młodym władcą. Maciusiowi dokucza ogromna samotność, zaczyna rozumieć, że życie króla nie jest usłane różami, rządzenie niesie ze sobą wiele obowiązków. Na dodatek przodkowie Maciusia wyznaczyli wiele reguł, według których powinien postępować każdy król. Ściśle ustalony jest czas jedzenia śniadania, które trwa nieco ponad szesnaście minut. W sali tronowej nie ma pieca, bo przed laty omal nie zatruła się tam królowa, a bez ogrzewania Maciuś marznie w zimie. Kolejnym obowiązkiem jest codziennie spotkanie z ministrami w celu omówienia najważniejszych spraw kraju. Chłopiec ma jeszcze lekcje z guwernerem i w rezultacie czasu na zabawę nie zostaje zbyt wiele.

Problemem małego władcy jest to, że zupełnie nie rozumie spraw państwowych. Jest królem, ale tak naprawdę nie rządzi, ponieważ musi słuchać opinii ludzi dorosłych, lepiej znających się na wszystkim. Dopiero stopniowo Maciuś buduje swój autorytet i uczy się wydawać rozkazy. Najpierw dzięki znajomości z Felkiem, a potem poprzez  udział w wojnie, młody władca stopniowo zdobywa doświadczenie, poznaje świat i uczy się praktycznej strony życia.

Po powrocie ze zwycięskiej wyprawy młody król czuje się coraz pewniej, niestety szybko spotyka go kolejne rozczarowanie. Maciuś pochopnie zawarł pokój z władcami pokonanych krajów, nie żądając od nich kontrybucji, czyli odszkodowania za wydatki, związane z wojną. Nakładanie kontrybucji na pokonane państwa jest powszechną praktyką, ale Maciuś tego nie wiedział - powiedzieli mu o tym dopiero jego ministrowie, skarżąc się, że nie będą mieli pieniędzy by zapłacić dostawcom żywności i sprzętu dla wojska, a także producentom broni. Maciuś zaczyna rozumieć, że panowanie to nie tylko rządzenie ale także ogromna odpowiedzialność. Każda wydana decyzja ma jakieś skutki, często bardzo poważne. Podobnym przykładem może być ogromnej wielkości lalka, jaką Maciuś kazał podarować dziewczynce, z którą bawił się w parku. Wieść o darze od małego króla szybko rozeszła się po całym kraju i wkrótce do pałacu zaczęły przychodzić listy od innych dzieci, które też chciały dostać podobny prezent.

Kosztowne również okazują się postanowienia o zbudowaniu ogrodu zoologicznego, czekoladzie dla wszystkich dzieci i postawieniu huśtawek w ogrodzie przy pałacu. By zdobyć na to pieniądze, Maciuś wyrusza w podróż do Bum Druma, króla afrykańskiego państwa. Młody król dostaje mnóstwo listów od dzieci, z przeróżnymi pomysłami. Uznaje je za ciekawe i postanawia powołać parlament dla dzieci, by na równi z dorosłymi mogły rządzić krajem. Niestety, doprowadza to do chaosu w państwie i nowej wojny, tym razem przegranej przez Maciusia. Mały król zostaje skazany na wygnanie.
Podsumowując historię Maciusia należy stwierdzić, że chłopiec dowiaduje się, iż bycie królem nie jest łatwym zadaniem. Panujący rządzi państwem, ale nie jest kimś wszechwładnym, ma szereg obowiązków i ograniczeń, wynikających z pełnionej funkcji. Ponadto w każdej chwili musi pamiętać o odpowiedzialności i konsekwencjach, jakie jego decyzje wywołują w rządzonym przez niego państwie.