Biblia - Przypowieść o Kainie i Ablu – interpretacja, analiza

Historia Kaina i Abla opowiada o braterskiej zbrodni, która została ukarana przez Boga.
   
Dwaj bracia, synowie Adama i Ewy zajmowali się pracą w gospodarstwie. Abel wypasał trzodę, a Kain zajmował się uprawą roli. Mężczyźni składali Bogu ofiary złożone z plonów i zwierząt. Pewnego dnia Pan popatrzył jedynie na dary Abla, natomiast ofiara przyniesiona przez drugiego brata w ogóle go nie zainteresowała. Kain zasmucił się ogromnie, a wtedy stwórca przemówił do niego. Przestrzegł go przed grzechem, który czyha na każdego człowieka. Mimo mądrych słów mężczyzna nie zrozumiał przesłania. Zwabił brata na pole i zabił go z zawiści. Za karę Bóg przeklął mordercę i jego ziemię. Dał mu także znamię, które miało przestrzegać ludzi przed zabiciem zbrodniarza. Kain opuścił Pana i rozpoczął swoją tułaczą podróż. W końcu osiedlił się w kraju Nod, na wschód od Edenu.
   
Przypowieść o braciach ma charakter uniwersalny i ponadczasowy. Pokazuje, że każda zbrodnia zostanie odkryta, a następnie ukarana. Bohater próbował okłamać Boga, ale było to niemożliwe. Kain poniósł zasłużoną karę, został przeklęty, a jego ziemia przestała być płodna. Stracił zaufanie Boga, co mogło być największą i najstraszniejszą konsekwencją popełnionego czynu. Mimo to Pan nie zostawił Kaina na pastwę losu, bez opieki. Znając obawy mężczyzny, Bóg dał mu znamię, które w pewien sposób miało uchronić go od śmierci. Znak ten może być traktowany jako symbol naznaczenia zbrodnią, dopuszczenia się haniebnego czynu. Myślę jednak, że można go traktować jako zapowiedź drugiej szansy i symbol wybaczenia, nadziei. Bóg wierzył w swojego sługę Kaina, nie chciał, by zginał z rąk obcych ludzi.
   
Przypowieść niesie bardzo ważne przesłanie. Każdy zły czyn zostanie odkryty i ukarany. Zbrodniarz nigdy już nie zazna spokoju. Historia uczy nas, że nie warto postępować nieuczciwie i niegodnie, bo zaważy to nie tylko na naszym życiu, ale też życiu bliskich nam osób.