Literackie portrety ojców i synów - opracowanie zagadnienia

Literatura bardzo często ukazuje czytelnikom postaci ojców i synów. Mężczyźni ci czasami żyją w zgodzie, wspólnie pracują, innym razem wyznają inne zasady i wartości. Nie od wczoraj przecież wiadomo, że istnieje różnica pokoleń, co sprawdza się także w literaturze.

Bardzo znana przypowieść biblijna opowiada o synu marnotrawnym. Pewien ojciec miał dwóch synów, między których rozdzielił swój majątek. Młodszy był lekkoduchem, nie dbał o swój rozwój ani o przyszłość. Z sumą pieniędzy, którą otrzymał od ojca wyruszył w świat, aby bawić się i używać życia. Niedługo trwało jego szczęście. Bohater bezmyślnie roztrwonił pieniądze i zaczął przymierać głodem. Postanowił, że wróci do domu rodzinnego  i przeprosi ojca. Tak też uczynił. Rodzic przyjął go z otwartymi ramionami i wybaczył wszystkie przewinienia. Ta sytuacja jest alegorią życia każdego człowieka. Bóg przyjmie nas z powrotem do swojego królestwa, nawet gdy po drodze zbłądzimy.

William Szekspir w swoim dramacie zatytułowanym „Hamlet” ukazuje losy syna, który pragnie pomścić śmierć własnego ojca. Główny bohater, młody Hamlet widzi swojego rodzica jako ducha. Ten opowiada mu swoją historię i przekazuje straszną prawdę o własnej śmierci. Okazuje się, że został zamordowany przez Klaudiusza, którego pragnieniem było objęcie władzy i poślubienie królowej. Po tym wydarzeniu Hamlet postanawia wyjawić prawdę i zemścić się na mordercy. Niestety, jest bardzo wrażliwy, ma refleksyjną naturę co uniemożliwia mu podjęcie decyzji. Cały czas zwleka i zastanawia się co zrobić. W jego zachowaniu widzimy jednak oddanie wobec ojca i chęć dowiedzenia prawdy. Jest on przykładem bohatera, który z miłości do swojego ojca pragnie popełnić zbrodnię. W końcu Klaudiusz ginie, ale taki sam los spotyka nieszczęsnego Hamleta.

Przykładem syna, który powiela błędy ojca jest Zenon Ziembiewicz, bohater powieści Zofii Nałkowskiej „Granica”. Od dziecka mężczyzna obserwował, jak ojciec zdradzał matkę a ta przymykała na to oko. Zenon obiecał sobie, że jego rodzina będzie inna, spełni się w roli dobrego ojca i męża. Niestety, nieświadomie bohater robi to samo co ojciec, choć tak bardzo chciał tego uniknąć. Mimo, iż kochał swoją żonę Elżbietę, nieustannie romansował z wiejską dziewczyną Justyną. Żona dowiedziała się o zdradzie, ale postanowiła wybaczyć mężowi. On jednak nie potrafił powstrzymać się od zakazanego owocu. Jego historia również kończy się tragicznie, Zenon przegrywa jako człowiek i mąż. Ten bohater jest przykładem na to, jak wieki wpływ na syna może mieć zachowanie ojca.

Poznajemy wiele literackich portretów ojców i synów, a każdy z nich jest inny. Czasami synowie popełniali takie same błędy jak rodzice, innym razem szli własną drogą. Do dziś obserwujemy takie zjawiska…. w końcu niedaleko pada jabłko od jabłoni.