Andre Gide - biografia, życiorys

Andre Gide był francuskim pisarzem żyjącym na przełomie XIX i XX wieku. Urodził się w 1869 roku w Paryżu, a zmarł w 1951 roku. Pisarz ten jest współzałożycielem francuskiego pisma „Nouvelle Revue Francaise” (1909 r.). Był prekursorem przemian obyczajowych we Francji – jako biseksualista stał na czele ruchu homoseksualnego we Francji. Jego dzieła głoszące pochwałę nieograniczonej moralnością wolności, wywoływały falę krytyki wśród społeczeństwa. 

Sławę przyniósł mu, przełożony na język polski, utwór „Les nourritures terrestres”, w którym Gide poruszył problematykę wolności człowieka oraz ograniczających go zakazów etycznych i moralnych. Tematykę tę pisarz kontynuował w kolejnych dziełach, by najpełniej dać jej wyraz w wydanej w 1914 roku powieści zatytułowanej „Lochy Watykanu”, postrzeganej przez krytykę literacką jako bluźnierstwo. Kolejna, autobiograficzna powieść „Jeżeli nie umiera ziarno” także spotkała się z ostrą krytyką. W 1925 roku we Francji ukazało się dzieło uznawane za najlepsze w całej twórczości Andre Gide'a. „Fałszerze” to utwór o „powstawaniu powieści”. W dziele granice między fikcją a rzeczywistością ulegają zatarciu.

Wymieniając powieści Gide, należy także wspomnieć o „Immoraliście” oraz „Dziennikach”. W charakterystyce twórczości Andre Gide'a należy zaznaczyć wybitny indywidualizm oraz immoralizm. Pisarz, poprzez odrzucenie norm moralnych, starał się głosić afirmację wolności na łamach swoich dzieł. Poprzez specyficzną kreację postaci wykazywał, jak bardzo uwięziony jest człowiek.

Na jego postawę wpływały różne nurty i ideologie. Na osobowości twórcy i charakterze jego twórczości odcisnęły się idee zawarte w książkach Fiodora Dostojewskiego i Fryderyka Nietzschego. W pierwszym etapie twórczości pisarza pochłonęła fascynacja symbolizmem. Przez krótki okres czasu intrygował i pociągał go katolicyzm, jednak Gide szybko go odrzucił. Także długotrwała fascynacja komunizmem została przerwana podczas podróży do ZSSR, która przewartościowała poglądy pisarza.    

Andre Gide został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, którą otrzymał w 1947 roku. Po śmierci pisarza książki i wypowiedzi pisarza zostały umieszczone w Indeksie Ksiąg Zakazanych.