Tułaczka Odyseusza - streszczenie, opracowanie. Wojna trojańska a tułaczka Odyseusza

Można jednoznacznie stwierdzić, że gdyby nie mądrość i spryt mężnego Odyseusza, Grecy nigdy nie pokonaliby Trojan. Dziesięcioletnia, wyniszczająca do cna, wojna trwałaby pewnie jeszcze bardzo długo, gdyby nie inwencja króla Itaki. To właśnie on wpadł na pomysł skonstruowania i przyciągnięcia pod mury Troi wielkiego drewnianego konia.

Kiedy wojska greckie (pozornie) wycofały się, tym samym potwierdzając swoją porażkę, w obozie przeciwnika zapanowała ogromna radość i szczęście. Zaczęto się weselić i ucztować. Po Grekach nie było w końcu śladu, co więcej – przed murami stanął potężny koń. Nie namyślając się długo, Trojanie wciągnęli go do miasta, by złożyć z niego ofiarę bogom. Na nic zdały się prośby wieszczki Kasandry, radość przytłumiła zdrowy rozsądek zmęczonych wieloletnią walką wojowników. W nocy, gdy wszyscy posnęli, z drewnianej machiny wyszli greccy żołnierze i uczynili straszną rzeź w obozie nieprzyjaciela. Miasto zostało doszczętnie spalone. Ten triumf był możliwy dzięki zaradności i inteligencji przemyślnego Odyseusza. Niestety jego dalsze losy nie potoczyły się zbyt pomyślnie.

Kiedy mężni Achajowie byli już w swoich domach, witali się ze stęsknionymi rodzinami, Odyseusz błąkał się po morzach, pokonywał nieprzeliczone przeszkody, walczył z przeciwnościami losu, by w końcu, po dziesięciu latach, dotrzeć do przystani swego szczęścia. Bogowie nie byli dla niego łaskawi – ci, którzy wspierali w walce Trojan, nie mogli pogodzić się ze zniszczeniem miasta i postanowili ukarać sprytnego króla. Wydłużyli więc czas jego rozstania z ukochaną żoną Penelopą i synem Telemachem o kolejne dziesięć, niezmiernie długich, lat.

Wędrówka Odyseusza przez morza i oceany była niezwykle trudna. Walczył z Kikonami, potem znalazł się w krainie Lotofagów, następnie w kraju Cyklopów, gdzie oślepił Polifema. Był również na wyspie Eolia, a także w pałacu czarodziejki Kirke, która zamieniła jego towarzyszy w świnie. Tu również Odyseusz spotkał się z wieszczem Terezjaszem. Potem ominął szczęśliwie wyspę syren i cieśninę strzeżoną przez Scyllę i Charybdę. Ostatecznie – po niefortunnej przygodzie z wołami boga Słońca – bohater trafił na siedem lat na wyspę nimfy Kalipso. Zakochana w nim kobieta nie chciała go puścić w dalszą drogę i dopiero interwencja bogów umożliwiła mu opuszczenie wyspy. Odyseusz po dziesięciu latach obfitujących w niebezpieczeństwa i rozliczne przygody trafia do ukochanej Itaki. Pokonuje konkurentów ubiegających się o rękę jego drogiej Penelopy i w ramionach żony odnajduje tak długo wyczekiwany spokój.

Wojna trojańska rozdzieliła króla Itaki z rodziną na dwadzieścia lat, ale gdyby nie on, zwycięstwo Greków nad Trojanami prawdopodobnie nigdy by się nie dokonało.