Motyw pracy w literaturze - opracowanie

Praca jako nieodłączny element życia stanowi również przedmiot, którym twórcy poświęcają swoje utwory. Znajdujemy różne jej rodzaje od pracy niewolniczej, przez pracę na roli aż do twórczości intelektualnej.

Przykładem wytrwałej codziennej pracy, której bohater poświęca wszystkie swoje siły, jest na pewno postać Boryny z „Chłopów”. Codzienne doglądanie gospodarstwa, pilnowanie porządku, powierzanie zadań domownikom i służbie świadczy o tym, że Boryna jest bardzo dobrym gospodarzem, za co ziemia dziękuje mu w pięknej i bardzo poetyckiej scenie śmierci bohatera, który umiera na polu.

Z pracą na roli mamy też na przykład w „Folwarku zwierzęcym”. Zwierzęta samodzielnie sprawujące władzę w gospodarstwie, zarządzają obowiązkami jak prawdziwi fachowcy. Po śmierci głównego dowodzącego - Majora, wszystko powoli zaczyna się jednak psuć, pozostali bohaterowie są coraz bardziej wykorzystywani i źle traktowani przez uzurpujących sobie władzę towarzyszy majora.

Wytrwałej pracy oddaje się również bohaterka „Tajemniczego ogrodu”. Mała Mary, rozkapryszone i rozpieszczone dziewczątko z dobrego domu, poznaje i docenia prace prowadzone w ogrodzie, który przez przypadek odkrywa w posiadłości swojego wuja. Początkowo niesympatyczna i chorowita dziewczynka, z czasem zmienia się nie do poznania w tryskające energią i zdrowiem dziecko, co osiąga właśnie dzięki ciężkiej pracy. Codzienne obowiązki stają się tu zatem przyczyną przemiany bohaterki.

Jeżeli chodzi o twórczość intelektualną, która jest także rodzajem pracy, warto wymienić chociażby postać Trigorina z utworu „Mewa” Antoniego Czechowa. Mężczyzna każdy swój dzień, każdą wolną chwilę poświęca na układanie coraz o nowych szkieletów pod opowiadania, które pisze. Jest to przykład pracy systematycznej i opierającej się na pewnych określonych schematach twórczych i konstrukcjach.

Mamy także inny rodzaj pracy, tym razem posiadający negatywne źródło, mianowicie praca w obozach niemieckich i sowieckich w czasie drugiej wojny światowej. Literatura wojenna bogata jest w świadectwa osób będących więźniami takich miejsc. Pierwszą grupę opisuje w swoich opowiadaniach Tadeusz Borowski (warto chociażby sięgnąć po świetny fragment, gdzie porównuje prace budowlane więźniów do robót starożytnych Egipcjan budujących piramidy). Drugą możemy znaleźć w „Innym świecie” Gustawa Herlinga - Grudzińskiego. Co jest jednak ciekawe, mimo iż pisarz przyznaje, że warunki, w jakich żył razem z innymi były bardzo trudne, a obowiązki często przewyższały możliwości organizmów niektórych mężczyzn, w jego utworze możemy znaleźć niesamowity fragment, gdzie Grudziński opowiada o sierpniowych dniach pracy w polu, po których czuł się szczęśliwy i wypoczęty. Paradoks życia obozowego opisany w bardzo ciekawy sposób.

Warto wspomnieć o jeszcze jednym dziele, w którym praca przyjmuje wymiar altruizmu. „Dżuma” Alberta Camusa i jej bohaterowie postawieni nagle w obliczu wybuchu epidemii. Doktor Rieux, niosący nieustanną pomoc chorym, nie zważający na niebezpieczeństwo zarażenia się, a jedynie wykonujący solidnie swoje obowiązki. Jean Tarrou - ateista spędzający czas na rozrywkach postanawia włączyć się do akcji ratowniczej i poświęca się temu całym sercem. Niestety, sam również zostaje zarażony i niedługo potem umiera. Raymond Rambert - młody dziennikarz o początkowo egoistycznej postawie i usilnej chęci ucieczki z miasta, w ostatniej chwili zmienia swą decyzję i postanawia zostać, po czym przyłącza się do oddziałów sanitarnych Tarrou i niesie pomoc chorym. Wszystkie te postaci są wzorem bohaterskiej postawy w obliczu zagrożenia, ale również doskonałym przykładem oddania dla swojej pracy.